50 hér 20 þar og

svona mætti lengi telja. Uppsagnir í fiskvinnslu og sjómana að ótöldum margfeldisáhrifunum er ekkert áhyggjuefni og skeytingarleysið algjört. Þetta er nefnilega á landsbyggðinni langt í burtu frá malbikinu og Bönkunum í Reykjavík þar sem allir hafa bullandi áhyggjur af uppsögnum. Virðingin og áhyggjur misskiptast greinilega eftir jakkafötum og slorgöllum.

Fiskvinnslu Vísis á Húsavík lokað tímabundið

Meðvirkni fjölmiðla ríður ekki við einteyming.

Í þessari frétt er farið vægast sagt vægum orðum um megin efni og aðalatriði niðurstöðu vísindamanna Kaliforníuháskóla, fréttin er hér. Þar kemur fram að verndun smáfisk sé NÁKVÆMLEGA  kolröng og standi stofninum beinlínis fyrir þrifum og eðlilegri uppbyggingu. Á þetta hefur verið bent í áratugi og fjölmiðlar hunsa það algjörlega að spyrja gagnrýnna spurninga um þessa hluti, nema þá sem þessu halda fram, vísindasamfélagið á Hafrannsóknarstofnun þarf aldrei að svara nokkrum sköpuðum hlut um svona hluti þótt staðreyndirnar blasi við um ranga stefnu. Það skal alltaf lenda á þeim sem gagnrýna hlutina að sanna sitt mál og dugir ekki til þótt svo sé gert. Ekki hjóla fréttamenn moggans í forstjóra og starfsmenn Hafró og krefjast svara við þessu.

Nýjasta dæmið um meðvirkni fjölmiðla er svo í hádegisviðtalinu á stöð 2 í dag. Sjá hér. Þar sat viðskiptaráðherra og talaði um mikilvægi þess að mannréttindum sé framfylgt í hvívetna og Íslendingar eigi að vera þar í fararbroddi þjóða á sviði mannréttindamála. Miða við aðgerðir og framkvæmd Samfylkingarinnar við mannréttindabrotum á Íslandi má ljóst vera að Viðskiptaráðherra er veruleikafirrtur á háu stigi og í versta falli gengur ekki heill til skógar. Ekki minntist fréttamaðurinn einu orði á þau mannréttindabrot sem mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna úrskurðaði um kvótakerfið.

Næsta dæmi er viðtal við Sjávarútvegsráðherra í Fiskifréttum um úrskurð manréttindanefndar Sameinuðu Þjóðanna þar sem segir beinlínis að kvótakerfið brjóti mannréttindi og mismuni þegnunum. Sjá úrdrátt úr viðtalinu hér. Þar fær ráðherra að komast upp með það að segja að það þurfi nánast ekkert að gera. Þrátt fyrir að Íslenska ríkið sé skuldbundið til að fara eftir úrskurði nefndarinnar. Það má sjá í þessu  skjali og skora ég á fólk að lesa þetta vandlega, þetta er ekki unnið af einhverjum blábjána sem ekkert er að marka. Eitthvað vantar töluvert upp á að spurt sé gagnrýnna spurninga þarna.

Svo sló botninn alveg úr þegar Egill Helgason nánast skreið fyrir Ingibjörgu Sólrúnu í þætti sínum Silfur Egils Sunnudaginn 27. Apríl síðastliðinn sjá hér. Eitthvað hefur Egill Helga sést á bloggsíðum og reynt að verja þetta hjá sér með frekar aumum afsökunum. Svo sem borið við tímaskorti og sjálfsagt eitthvað fleira sem hann hefur tínt til. Ingibjörg Sólrún kom sjálf inn á mannréttindi og þá hljóma aumar afsakanir Egils Helgasonar frekar kjánalega að mínu mati. Auðvitað átti Egill að nýta sér tækifærið og ganga á Ingibjörgu Sólrúnu um úrskurð mannréttindanefndar Sameinuðu Þjóðanna þar sem kvótakerfið er vægast sagt dæmt í ruslið með þeim mannréttindabrotum og mismunun sem í því flest. Nei Egill Helgason ákvað að fylgja starfsbræðrum sínum sem á Íslenskum fjölmiðlum starfa og slefa aumlega fyrir viðmælanda sínum. Í sannleika sagt hafði ég mikið álit á Agli Helga en eftir þetta viðtal hans svíður mér svakalega að vera neyddur til þess að borga afnotagjöld af sjónvarpinu. Afnotagjöld sem meðal annars fara í það að borga honum laun.

Rangt að ofvernda smáfiskinn

Hrun Samfylkingarinnar er ekki þeim að kenna

Ef marka má skrif Dofra Hermannssonar sjá hér, þá er það hreint ekki þeim sjálfum að kenna hvernig fylgið hefur hrunið af Samfylkingunni. Skýringuna er a finna í eldgömlum hundum Sjálfstæðisflokksins sem vonlaust er að kenna nýja siði og aðlaga sig breyttu umhverfi.

Gaman hefði verið að sjá hvernig Dofri hefði skrifað ef um fylgisaukningu hefði verið að ræða. Hann hefði sjálfsagt ekki legið á liði sínu við að upphefja þaulreynda eldgamla hunda Sjálfstæðisflokksins og hversu einstaklega gott væri að vinna með þeim. Mér er spurn er þessi stjórn hæf hlutverki sínu? Dofri er farinn í dauðaleit að blóraböggli og skemmst er að minnast skrifa sem Össur hefur látið frá sér fara.

 

Á heimavelli

Það má með sanni segja að í þessu djobbi væri Stefán Pálsson á heimavelli. Svo er bara að vona að hann fái djobbið og hristi duglega upp i þessu ekki veitir af.

Formaður SHA sækir um forstjórastarf Varnarmálastofu

Ákvörðunarfælni hug og dugleysi

ríkisstjórnarinnar hlýtur á endanum að koma fram hjá almenningi. Alveg er það samt merkilegt hvernig Sjálfstæðisflokkurinn sleppur endalaust frá eigin skítverkum, bæði í skoðunarkönnunum og kosningum. Meðal þeirra eru tveir af umdeildustu ráðherrum ríkisstjórnarinnar svo ekki sé talað um suma þingmenn þeirra en það virðist ekkert hrófla við staurblindum aðdáendum íhaldsins. Maður er hreinlega farinn að trúa því að heilaþvottur eygi sér stað um leið og lýðurinn sem íhaldið styðja skráir sig í flokkinn. Svo virðist það einnig vera staðreynd að þeir  flokkar sem ganga til samstarfs við íhaldið skaðist undantekningarlaust við það. Óskiljanleg staðreynd í það minnsta fyrir höfund þessara síðu.

Fylgi við Samfylkingu og ríkisstjórn minnkar

Óhæf Ingibjörg Sólrún hrærir í forarpytti afneitunar.

Orð Ingibjargar Sólrúnar í fréttablaðinu er vægast sagt pínleg fyrir formann næst stærsta stjórnmálaafls á Íslandi. Ingibjörg kallar eftir þjóðarsátt í baráttunni við verðbólguna, hana verður að berja niður og það hratt ef ekki á illa að fara. Auðvitað er það alls ekki Samfylkingunni að kenna hvernig komið er, Samfylkingin var ekki í síðustu ríkisstjórn og er þar af leiðandi stikkfrí. Þvílík hræsni.

Á degi verkalýðsins leyfir Ingibjörg Sólrún sér þann munað að kalla eftir þjóðarsátt í baráttunni við eigin skítverk, almenningur á enn og aftur að herða sultarólina á meðan gjörsamlega vanhæf Ingibjörg í efnahagsmálum svíkur allt sem áður var lofað fyrir síðustu kosningar. Ekkert heyrist af því loforði að fella niður glæpsamlega sjálftöku sem ég vil kalla eftirlaunafrumvarpið fræga. Þar má spara mikla fjármuni.

Ríkisútgjöldin þenjast út sem aldrei fyrr og algjörlega óhæf Ingibjörg er ráðalaus yfir óskapnaðinum, almenningur skal taka skellinn. Óhæfa Ingibjörg sér enga ástæðu til þess að hún og annað sjálftökulið herði sultarólina og verði þannig fyrirmynd vitlegra framkvæmda í baráttunni við verðbólguna. Eða í það minnsta fyrirmynd þess sem hún ætlar almenningi. Sjálfsagt er áðurnefnd Ingibjörg og hennar athvarf (Samfylkingin) líka stikkfrí í svona aðgerðum þar sem ábyrgðin er um það bil núll sem hún ber ef marka má orð hennar sjálfrar.

Góð skilaboð sem flutt eru til almennings á þessum degi og verða sjálfsagt sett á safn með öðrum frægum orðum og skjölum frá stjórnmálamönnum og verða síðan notuð til að skrá sögu lands og þjóðar.

Þjóðarsátt Ingibjargar hljómar þannig að óhæfa sjálftökuliðið gerir það sem þeim sýnist og við almenningur í landinu herðum sultarólina fyrir næstu flugferð ábyrgðarlausra ráðamanna. Er hægt að vera í meiri afneitun? 

Handónýt Verkalýðsforusta

Fróðlegt verður að sjá hvernig Verkalýðsforustan nýtir daginn í dag. Mun verkalýðsforustan rísa upp úr Þyrnirósasvefninum og krefjast þess að stjórnvöld virði úrskurð Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna um kvótakerfið? Hvar er forustumenn í sjómannafélögunum, er það orðið þeirra aðalvinna að senda félagsmönnum blaðsnepla um hvað félögin eiga flott sumarhús hingað og þangað um heiminn sem standa félagsmönum til boða á misgóðum kjörum?

Sættir almenningur sig virkilega við það að brotin séu mannréttindi til þess eins að örfáir útvaldir geti rænt sameiginlegri auðlind þjóðarinnar og þar með vinnunni frá þeim sér til handa og beitt síðan þegnana þrælahaldsstefnu, allt í skjóli  mannréttindabrota?

Dagskráin sem auglýst er með þessari frétt ber vott um algjört hug og dugleysi. Myndlistar og kvikmyndarsýning, lúðrasveitarblástur og kaffi, kvennakór, heimspekiumræður og glæsileg hátíðardagskrá svo fátt eitt sé nefnt. Þetta er reyndar allt sem nefnt er. Glæsilegt framtak verkalýðsforustunnar er einstakt, baráttudagur verkalýðsins er sem sagt orðinn að hátíðisdegi.

Hverju er verið að fagna? Hátíðardagskráin t.d. á Akranesi er haldin í skugga brotthvarfs fiskvinnslu á staðnum, þökk sé mannréttindabrotastefnu stjórnvalda, verkalýðsforustan röltir í hægðum sínum þröngan hring í bænum, kvennakórinn syngur á meðan kengbeygður lýðurinn þiggur frítt kaffi.

Að mínu mati er þetta til skammar fyrir Verkalýðsforustuna, bæirnir hafa verið rændir uppruna sínum, verkalýðsforusta steinheldur kjafti og býður í besta falli upp á kaffi og pönnukökur. 

Kröfuganga frá Hlemmi

Siv Friðleifsdóttir segir að það gangi ekki

upp að kaup og kjör hjá hópi fólks séu skert og ekkert komi til baka. Þessi frómu orð missti hún út úr sér í hádegisviðtalinu á Stöð 2 í dag, sjá hér. Á þetta bara við um kynsystur hennar á sjúkrahúsunum mér er bara spurn? Hvað fáum við sjómenn í staðinn fyrir þær kjaraskerðingar sem við þurfum að þola með ákvarðanatöku hjá eftirlitslausri og sjálfalandi Hafrannsóknarstofnun? Hvað fá sjómen í staðinn fyrir 30% kjararýrnun sem þeir verða fyrir með þátttöku sinni í olíukaupum útgerðarinnar? Hvað fá sjómenn í staðinn fyrir að þurfa að taka þátt í flutningskostnaði útgerðarinnar fyrir fisk sem fluttur er ferskur á erlendan markað?

Áður en lengra er haldið og meira talið upp óska ég eftir svörum við þessum einföldu spurningum.

Aðalsteinn Jónsson er dáinn.

Eða Alli Ríki eins og flestir Íslendingar þekktu undir þessu nafni. Ég var svo lánsamur að kynnast Alla og var það alveg eintök upplifun að sjá hvernig Alli lifði sig algjörlega inn í þann atvinnurekstur sem hann stundaði. Ég landaði í vinnsluna hjá Alla rækju eitt sumar og haust og skipti það Alla engu hvort væru hans eigin skip eða aðrir Alli vissi allt um alla. Hann var vaknaður og mættur í sína vinnu þegar aðrir voru að ganga til hvílu, hringjandi eftir fréttum af sjónum í alla sem voru í viðskiptum við hann. Alli var einstakur og stundum velti maður því fyrir sér "sefur karlinn aldrei" þegar maður var að koma inn til löndunar kl 4 að nóttu þá var hann mættur sprækur sem unglingsstrákur, dagurinn hjá honum var þá venjulega löngu byrjaður. Minning um harðduglegan og góðan mann lifir í huga mínum og votta ég aðstandendum Alla mína dýpstu samúð.

Hvert stefnir?

Það sem af er þessu fiskveiðiári hefur mátt lesa fréttir af því hvað verðmætin hafa aukist svo og svo mikið. Í sjálfum sér kom það ekkert á óvart að fréttaflutningurinn væri á þá leið, þar sem flestir virðast vera í algjörri afneitun um raunverulegt ástand. Nú bregður svo við að raunveruleikinn er að koma á hraðferð í afturendann á þeim sem í afneituninni hafa lifað.

Í fréttinni segir meðal annars "Fyrstu þrjá mánuði ársins 2008 var verðmæti vöruútflutnings 10,1 milljarði eða 11,4% minna á föstu gengi en á sama tíma árið áður. Sjávarafurðir voru 41% alls útflutnings og var verðmæti þeirra 15,4% minna en á sama tíma árið áður. Útfluttar iðnaðarvörur voru nær helmingur alls útflutnings og var verðmæti þeirra 11,7% meira en árið áður. Mestur samdráttur varð í útflutningi skipa og flugvéla og sjávarafurða, aðallega frystra flaka, en á móti kom aukning í útflutningi á áli" Tilvitnun lýkur.

Þetta á bara eftir að hríðversna þar sem margir eru langt komnir og jafnvel búnir með kvótana sína. Einnig eru margir komnir í þá stöðu að geta ekki klárað það sem þeir eiga vegna skorts á öðrum tegundum. Þessi stefna sem við erum að framfylgja í fiskveiðum og stjórn fiskveiða sem kölluð er svo gríðarlega ábyrg og hagkvæm er að troða sér á áður óþekktum hraða upp í afturendann á þjóðfélaginu með tilheyrandi sársauka og aukaverkum að sambærilegt ástand er vandfundið. Hvað ætlum við að henda miklum verðmætum í sjóinn áður en stjórnvöld vakan til lífsins og viðurkenni vonlausa fiskveiðistjórnun?

Samdráttur upp á 15,4% í útflutningi Sjávarafurða samhliða gríðarlegri hækkun á olíu og öllum öðrum innfluttum aðföngum sem útgerðin getur ekki án verið er farin að bitna illa á mörgum. Samt skal haldið áfram og lifað í afneitun frekar en viðurkenna vandann. Það sem eftir lifir af þessu fiskveiðiári er ekki bjart, lífið við sjávarsíðuna er að lognast útaf.

Ábyrgðarlaus og gagnrýnislaus störf Hafró eiga stóran þátt í þessu vandamáli. Hver axlar þá ábyrgð að vísindi sem byggð eru á vægast sagt hæpnum forsendum hafi afkomu heilla þjóðar í höndunum? Það verður að teljast gjörsamlega ábyrgðarlaust af stjórnvöldum ef þau ekki átta sig á því að þetta þjóðfélag verður að auka framleiðslu sína og það strax. Það verður ekki gert á annan hátt en auka veiðar sem er að mínu mati og fjölda annarra með öllu áhættulaust. Uppbygging á hátækniiðnaði og reyndar iðnaði almennt tekur nokkur ár, það er eitthvað sem þetta þjóðfélag hefur tæplega efni á.

Aukinn halli á vöruskiptum