Er Seðlabankinn gjaldþrota?

Eitthvað hafa menn gengið hratt um gleðinnar dyr í góðærinu sem var aldrei góðæri, í það minnsta ekki fyrir almenning. En merkilegast við þetta allt saman er hvernig forsætisráðherra ver vin sinn í stöðu Seðlabankastjóra svo ekki sé nú talað um fylgihirðina sem er í kringum D.O.

D.O, eldgamall hagyrðingur og hugmynda og boðorðapostuli íhaldsins eru greinilega meira virði en vitræn stjórn efnahagsmála hjá heilli þjóð. Ekki þori ég að segja hvernig þetta endar en ekki kæmi mér á óvart að það sé frekar stutt í það að Íslendingar missi sjálfstæði sitt og hafi nákvæmlega ekkert um það að segja hvað og hvernig málum verði háttað hér í framtíðinni.

Við lestur á þessu hér er því miður ekki annað að sjá en Seðlabankinn sé á barmi gjaldþrots. Hún er orðin ansi dýr þessi tilraun íhaldsins, en áfram skal haldið eins og sauðahjörð og hrunið fullkomnað með fáránleikann og afneitunarheilkennin að vopni.

Við skulum ekki gleyma einu, kvótavöndlarnir eru enn óuppgerðir og ætli það renni ekki tvöfaldar grímur á þá sem haldið hafa því fram að við eigum svo stöndugan, öflugan og vel rekinn sjávarútveg þegar það uppgjör fer fram á raunvirði?

Góðar stundir.

Viðbúið að tjónið verði mikið

Einn er sá maður sem veldur meiri skaða

en hann nokkurn tímann gagnast þjóðinni af einhverju viti að mínu mati. Í gær mætti þessi gapuxi í fjölmiðla og boðaði fagnaðarerindið alveg eins og vel innvígt íhaldsnaut gjörsneitt öllum tengslum við raunveruleikann, sjá hér. Ekki er gott að segja hvað er boðið uppá með kaffinu á þessum blessuðu fundum sem þessir hálf dauðu frjálshyggjupostular sitja.

Ljóst má þó vera að mæla mætti með einhverju talsvert heilsusamlegra bakkelsi því árangurinn er enginn og yfirlýsingargleðin í hæstu hæðum. Við höfum lent í algjöru afhroði og álitin hin sverustu fífl, kennitöluflakkarar og svikarar sem enginn hlustar á lengur og trúverðugleikinn minna virði en sorphaugur. Frjálshyggju kapítalistinn hefur hrunið á feikna hraða þráðbeint í hausinn á boðberunum og útförin ein er eftir. Hroðalegasta við þetta er að þessum boðberum hefur tekist að draga með sér heila þjóð sem hafði alla burði til að lifa góðu og friðsælu lífi á meðal annarra siðmenntaðra vestrænna ríkja.

Góðar stundir.

Ríkisstjórnarfundi lokið

Hún er í sjóði 9

í Glitnir...

Góðar stundir.

Baðströnd stolið

Af hverju bara þrjá mánuði?

Guðjón Arnar vil að verðtrygging lána verði stöðvuð í þrjá mánuði, þetta kemur fram í grein hans í mogganum í morgun. Af hverju bara þrjá mánuði spyr ég? Getur maður leitt lýkur að því að í undirbúningi sé að setja verðtryggingu á laun almennings í landinu og það taki þennan tíma? Ekki held ég að það sé líkleg skýring á þessum tímamörkum hjá Guðjóni.

Verðtryggingu lána á að afnema strax og mönnum ætti aldrei að detta til hugar að setja hana á aftur. Fólkið í landinu er arðrænt hægri vinstri sparnaði sínum, ekki nóg með það þá er fólk einnig hneppt í ánauð í sinni heimabyggð og vandlega séð til þess að ræna það hungurlúsinni sem því er skammtað í laun með verð og vísitölutryggingu á þau lán sem það tekur. Einhverjum hefur dottið það til hugar að þetta sé það sem heldur þjóðfélaginu gangandi. Ég vil þá á móti segja, það er eitthvað mikið að í stjórn þessa lands ef þetta er það sem heldur öllu á floti.

Verð og vísitölutrygging lána heldur þjóðinni gangandi, eru þetta ekki glæpsamleg rök fyrir einni ruddalegustu þrælastefnu sem heilli þjóð er boðið upp á? Hvernig sem ráðamönnum kom það til hugar að ræna samlanda sína svona er óskiljanlegt. Þetta getur ekki leitt til neins annars en fólksflótti komi til með að stóraukast frá landinu bláa sem hefur alla burði til þess að vera eitt af eftirsóttustu löndum heims.

Við höfum öll heyrt talað um ógnarstjórnir víðsvegar um heiminn og harðstjóra sem uppi voru á síðustu öld. Við höfum og sorglegt er til þess að vita mátt þola ógnarstjórn og harðstjóra sem eins og allar aðrar ógnarstjórnir og harðstjórar eiga sameiginlegt, boða glæsta tíð og tíma eina sem þarf er að trúa á boðskapinn. Þessi friðelskandi þjóð lét hneppa sig í ánauð og þrælkun harðstjórnar, staurblind á boðskapinn sem nú hefur hrunið með hroðalegum afleiðingum fyrir framtíð almennings.

Eitt er þó ólíkt með harðstjórn og harðstjóra þessa friðelskandi þjóðar og öðrum álíka, hér er þjóðin hneppt í ánauð og þrælkun til æviloka. Hjá öðrum viðlíka stjórnum er einfaldlega farið í þjóðernishreinsanir og þeir sem hugsanlega teljast hættulegir stjórninni eru og voru hreinlega skotnir. Ekki ætla ég að leggja neinn sérstakan dóm á hvor aðferðin telst betri, báðar eru hroðalegar, það er þó samt ákveðin hreinskilni fólgin í því að hreinlega skjóta þá sem teljast ógn við ógnarstjórnina og harðstjórann.

Nú dettur mér til dæmis HITLER í hug, margir aðrir svipaðir hafa farið þessa leið með sínar þjóðir. Eitt eiga þeir þó sammerkt þessir harðstjórar, það molnar undan þeim og flestir fá þá dóma sem þeir eiga skilið. Þessi þjóð var rænd sjávarauðlindinni í boði stjórnarinnar, þjóðin var rænd stolti og sjálfsmyndinni í boði stjórnarinnar, reynt var að ræna orkugjöfunum í boði stjórnarinnar, þessi þjóð var rænd möguleikanum á einkaframkvæmd harðduglegs fólks í boði stjórnarinnar, þessi þjóð var féflett í boði stjórnarinnar og lengi mætti telja upp af afrekalistanum.

Ég hef sagt það áður og segi það aftur, mín bjargfasta trú er sú að fólkið fái uppreisn æru sinnar og kemur til með að standa uppi sem sigurvegari, þeir sem hnepptu þjóðina í ánauð og þrælkun fái á endanum þá dóma sem þeir eiga skilið.

Góðar stundir.

„Það er búið að þurrausa sjóðinn“

Þjóð sem heldur því fram

að það sé fásinna að virða mannréttindi og dregur það jafnvel í efa að hlusta eða hlíta þurfi úrskurðum mannréttindanefndar Sameinuðu Þjóðanna þótt klárlegt sé að hlíta þurfi úrskurðum nefndarinnar, hefur akkúrat ekkert í öryggisráð Sameinuðu þjóðanna að gera.

Góðar stundir.

Auðvitað vonbrigði

Staurblankir Íslendingar áhorfendur og fylgja samráðsstefnu

Hafró og Alþjóðahafrannsóknaráðsins, ICES eins og viljalaus sauðahjörð á leið í sláturhús. Á meðan hlutirnir blómstra í Barentshafi þá fylgja íslensk stjórnvöld gerræðislegum tillögum Hafró sem sóttur er stuðningur við hjá Alþjóðahafrannsóknaráðinu, ICES.

Bæði Norðmenn og Rússar hafa borið gæfu til þess að hunsa tillögur Alþjóðahafrannsóknaráðsins og uppskera ríkulega fyrir vikið. Árið 2000 eða 2001 lagði ICES til að einungis yrði veitt 110 þúsund tonn af þorski í Barentshafi ella myndi stofninn hrynja. Þetta var að sjálfsögðu hunsað og veitt var vel á fjórða hundruð þúsundir tonna og alla tíð síðan hefur aflinn verið um og yfir fjögur hundruð þúsund tonn.

Svo merkilegt sem það nú er þá er stofninn í Barentshafi stöðugt að stækka algjörlega öfugt við það sem ICES hefur sagt. Eru íslensk stjórnvöld algjörlega staurblind og treyst er á vægast sagt mjög hæpin vísindi alveg fram í endanlegt hrun sem ráðgjöf ICES og Hafró mun leiða af sér?

Hvað fáum við svo að heyra sem líklega skýringu? Þorskurinn var haldinn umhverfisstreitu og framdi sjálfsmorð, það sagði vísindaelítan um hrun þorskstofnsins við Nýfundnaland á sínum tíma og allir keyptu það sem heilög vísindi.

Auðvitað fagnar Líú þessari aukningu til sinna félaga, þá er borð fyrir meira brask með sameign þjóðarinnar og áframhaldandi þrælastefnu Líú á íslenskum sjómönnum.

Góðara stundir.

Aukinn kvóti í Barentshafi

Af hverju skrifa ég um þetta?

Ástæðan er einföld, það vantar alla gagnrýni, fjölmiðlarnir eru handónýtir og meðvirknin er algjör. Á sama tíma og verðmæti afla eykst um tvo milljarða þá aukast skuldirnar um 76 milljarða á sama tíma. Í frétt á visir.is er einnig úttekt á þessari aukningu á aflaverðmæti en skuldasöfnunin er algjörlega látin afskiptalaus. Hver er ástæðan fyrir því? Meðvirkni fjölmiðla, það er mín skoðun.

Skoðum málið, helstu boðberar hagkvæmni, arðsemi og sjálfbærni sjávarútvegsins eru Friðrik J. Arngrímsson maðurinn sem er yfir mannréttindanefnd Líú og Arnar Sigmundsson sem er yfir hinum helmingi dáseminnar, fiskvinnslustöðvaeigendum. Félagarnir tveir sitja svo í sjávarútvegsnefnd íhaldsins á landsþingum frjálshyggjunnar, sem eins og margir finna á eigin skinni hefur siglt í strand og þjóðin varð fyrir stórslysi í þessu skipsbroti.

Friðrik J. er einstakt eintak af mannveru og hans túlkun á mannréttindum mætti líkja skuggalegustu Afríkuhöfðingja fortíðarinnar. Mannréttindi Friðriks ganga í stuttu máli út á að hann og hans samtök brölta yfir allt og alla á kostnað samfélagsins, þrælastefna Líú er að þeirra mati það eina rétta og stefnunni skal fylgt og kostnaður samfélagsins er algjört aukaatriði.

Friðrik J. er að venju samur við sig þegar hann opnar á sér talandann í fjölmiðlum, dásemdin er blásin upp í efstu hæðir og að venju fær hann aldrei á sig gagnrýna spurningu. Boðskapinn má lesa hér og viðbrögð hans við öðrum tillögum. Ekki sló hann slöku við í viðtali á Bylgjunni fyrir örfáum dögum  og þarna opinberaði Friðrik J. enn og aftur hrokann sem fylgt hefur þessari stefnu sem hann er talsmaður fyrir. Hlustið á þetta viðtal til enda.

Hér má svo sjá hvernig boðskapur Arnars Sigmundssonar kom síðuritara fyrir sjónir. Þegar farið er í gegnum þessa færslu sem ég vitna í má sjá þetta á augljósan hátt.

Góðar stundir.

Aflaverðmæti skipa eykst

Það er ekki að sjá

að þeir skíti  skraufþurru þessir gæjar sjá hér. Hvað skyldi þessi kofi til dæmis kosta mörg árslaun venjulegs verkamanns? En til hvers neðanjarðarbyrgi?

Góðar stundir.

Bakkavör lokar verksmiðju í Grimsby

Er þetta bara rétt að byrja?

Hvernig verður þetta? Svona til að byrja með þá koma hrægammarnir og kynna sig fyrir ímyndaða siða og kurteisisakir. Næsta skref er síðan að setja upp einhverskonar kosti og að lokum er draslið tekið upp í skuld og málið dautt.

Næst á dagskrá verður síðan sjávarútvegurinn, ég er ekkert svo viss um að þar komi endilega einhver kurteisikynning til áður en kostirnir verða settir upp. Það verður síðan niðurstaðan að draslið verður hirt upp í skuldir og þar er sko af nógu að taka. Nú skulum við bara rétt vona að þessi færsla sé algjörlega úti á túni.

Góðar stundir.

Fjárfestingarsjóður vill yfirtaka rekstur virkjana

Er stórhættulegt pólitíkst ástarsamband í

uppsiglingu sem getur ekki leitt neitt af sér annað en pólitískt stórslys? Í þættinum Ísland í dag á stöð tvö í kvöld voru Þorgerður Katrín vara íhaldsforingi og Steingrímur J afneitunarkommi í léttu spjalli. Ég lá í nettu áfalli lengst af þessu létta hjali þeirra á milli, ekki var laust við að ástarneistar og samstarfshjal þeirra væri að ná þeim hæðum að manni datt það helst til hugar að þau tvö væru þarna mætt til að stofna nýja stjórn.

Ég sá fyrir mér eitt það mesta pólitíska stórslys sem gengið hefur yfir þessa þjóð frá sjálfstæði okkar. Hvernig mætti það gerast að íhaldið og afneitunarkommar næðu einhverju vitrænu samstarfi um menn, málefni og efnahagslegar aðgerðir. Íhaldið myndi til dæmis vilja einkavinavæða afneitunarkommana í hvelli, afneitunarkommarnir væru að sjálfsögðu á móti þessu enda eru þeir á móti öllum og öllu, meira að segja sjálfum sér á góðum degi.

Ég get ekki lýst því með orðum hvað miklum áhyggjum var af mér létt þegar Steingrímur J. náði að rífa sig út úr seiðandi dáleiðslu augum vara íhaldsforingjans og tók flugið í lok þáttarins, hann hundskammaði vara íhaldsforingjann eins og smástelpu. Já afneitunarkomminn varð skyndilega samur við sig og með það á hreinu að íhaldið bæri ábyrgð á óförum landsins bláa sem er komið í þá hroðalegu stöðu að vera einöngruð lengst norður í ballarahafi. Okkur er borgið í bili, íhaldssöm kommúnistastjórn verður ekki stofnuð alveg strax lof sé fyrir það.

Góðar stundir.

Ekki persónugera viðfangsefnin