Það er kominn Sunnudagur með nýjar væntingar

og góða skapið á skilyrðislaust að taka völdin. Lesið þetta og gleðjist með mér.

Íslensk hjón röltu inn á á  málverkasýningu í Nútímalistasafninu í
Glasgow. Þau staðnæmdust við eitt  málverkanna sem þau botnuðu ekkert í.
Verkið sýndi 3 kolsvarta og kviknakta  karlmenn sitjandi á bekk í
almenningsgarði. Það sem vakti mesta undrun þeirra  var að svarti
maðurinn í miðið var með skærbleikt tippi en hin tvö voru  svört.

Safnvörður veitti hjónunum athygli og gerði sér grein fyrir því að  þau
voru að velta fyrir sér merkingu verksins. Hann hélt  nærri
korters fyrirlestur um hvernig verkið endurspeglaði ofuráherslu á  hinn
kynferðislega þátt í lífi og umhverfi svarta kynstofnsins í  hvítu
samfélagi. Og bætti því við að ,,sá bleiki” væri jafnframt vísbending um
sérstöðu hommans á meðal karlmanna.

Þegar safnvörðurinn hafði lokið  tölunni og snúið sér að  öðrum
sýningargestum gaf sig skoskur  maður á tal við hjónin og spurði hvort
þau vildu vita hvað þetta verk  táknaði? Þau spurðu hvers vegna hann ætti
að geta skýrt það betur en safnvörðurinn?

Vegna þess að ég er höfundur verksins, sagði hann. Í raun og veru eru þetta ekki svertingjar, þetta eru einfaldlega 3 skoskir  kolanámumenn.
Eini munurinn á þeim er sá að þessi í miðjunni skrapp heim
matartímanum!

Hafsteinn bloggvinur minn sendi mér þennan, takk félagi og góða helgi.

Góðar stundir.

Segja að eignir hafi verið umfram skuldir