Það eru margir sem

létu plata sig svona. Að kaupa kvóta af einhverjum Jóni út í bæ er ein mesta blekking sem um getur í Íslenskum sjávarútvegi. Auðlind sjávar er sameign þjóðarinnar, sem segir okkur bara eitt. Öll sala og leiga aflaheimilda manna á milli ætti að vera ólögleg ef farið er eftir 1. gr. laga um stjórn fiskveiða.

Er þá ekki í raun bara einn aðili sem hefur leyfi til að selja eða leigja afnotarétt að auðlindinni?  Með öðrum orðum þá er það Íslenska ríkið, ekki satt?

En þar fyrir utan, er mbl.is að fara með hárétt mál í þessari frétt sjá hér? 

Góðar stundir

Vandræði í útgerð vegna lána

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 23.7.2008 kl. 12:01]

Þarna hittir þú naglann alveg hárfínt á höfuðið, Halli, því samkvæmt stjórnarskránni hafa ENGIReinstaklingar heimild til þess að selja aðgang að sameiginlegri auðlind landsmanna.  Þetta rekur Guðbjörn Jónsson í frábærri bók sinn "STJÓRNKERFI FISKVEIÐA Í NÆRMYND", sem að mínu mati, ætti að vera skyldulesning allra sem einhverja skoðun hafa á kvótakerfinu hvort sem þeir eru með því eða á móti.

[Hallgrímur Guðmundsson, 23.7.2008 kl. 16:44]

Og samt halda menn áfram í ruglinu Jói. Hvenær skyldu þeir rísa upp og tjá sig sem lent hafa í veðköllum og eignarupptökum? Er skömmin virkilega svona mikil að þögninni er ætlað að laga allt saman?

[Atli Hermannsson., 23.7.2008 kl. 20:46]

"Er skömmin virkilega svona mikil að þögninni er ætlað að laga allt saman?"

Það er nefnilega svo skrítið hvernig "sjávarplássa-sálin" virkar eða bregst við langvinnu mótlætinu sem engan endi virðist ætla að taka. Menn sem voru kannski eitt sinn máttarstólpar í sínu sjávarplássi og höfðu skoðanir á öllu sem allir hlustuðu á af áhuga -  eru ýmist horfnir eða hið minnsta algerlega þagnaðir.  Á löngu árabili gerist það, að tennurnar eru ein af annarri dregnar úr mönnum... eignastaða þeirra versnar og þar með  skerðist sjálfsöryggið og sjálfsmatið dvínar í leiðinni. Menn fara að efast um eigið ágæti og fara að draga sig inn í skelina. Þegar hér er komið sögu geta þeir sem valdið hafa og fjármagnið eiga valtað yfir menn og máleysingja og geta að því loknu sagt þeim að éta það sem úti frýs.    

[Árni Gunnarsson, 24.7.2008 kl. 00:19]

Atli: Ég sæki um að fá hlutdeild í athugasemd þinni. Mér verður oft hugsað til samtals Arnæsar Arnæusar og von Úffelin í Íslandsklukkunni:

".......Feitur þjónn er ekki mikill maður; barður þræll er mikill maður því í brjósti hans á frelsið heima........"

Það er raunalegt að skynja hvernig frelsisþráin hefur fjarað út úr brjóstum fólksins í kjördæmi Einars Kr. Guðfinnssonar. Mannsins sem hefur gengist undir jarðarmen lénsherranna og orðið þeirra "bífalingsmaður og prófoss," eins og kóngsböðullinn á Bessastöðum forðum. Hann hefur bréf upp á það frá Hafró að ekki megi veiða stórþorskinn sem fyllir öll mið í dag. Lénsherrarnir eru nefnilega í fjárhagslegri hættu ef aflaheimildir verða rýmkaðar því þá lækkar verðið á kvótanum að öllum líkindum.  

Dettur einhverjum orðið landráðamaður í hug? Vonandi ekki því það er meiðyrði!