Auðvitað á borinn að fara

úr landi. Menn gætu algjörlega misst sig í vitlegum framkvæmdum við jarðgangnagerð. Það er náttúrulega ótækt að bora nokkur göng fyrir austan, vestan og norðan, sem myndi til lengri tíma litið spara óþarflega mikið fjármagn. Nei hvað er betra en leggja vegina yfir fjöll og firnindi með tilheyrandi snjómoksturskostnaði og hamingju vegfarenda pikkfasta í bandbrjáluðu veðri á miðri hagkvæmnisheiði ríkisins.

Risabor á útleið

Athugasemdir

[Atli Hermannsson., 27.4.2008 kl. 11:25]

Ég veit ekki hversu gáfulegt er að hengja sig eingöngu á þennan bor sem einu lausnina við frekari jarðgöng á Austfjörðum.

En ætli menn að tengja firðina í eitt skipti fyrir öll og gera svæðið að einu vinnusvæði er gangagerð eins og viðrað hefur verið það eina rétta. Það er að segja að bora frá Eskifirði alla leið til Seyðisfjarðar í gegnum Mjóafjörð og Norðfjörð og tengja svo til Egilstaða. Þetta yrði þvílík bylting að fátt gæti toppað það.

Möllerinn, sem réttlætt gat nýju göngin til Siglufjarðar hlýtur að eiga auðvelt með að réttlæta þessa framkvæmd.   

[Hallgrímur Guðmundsson, 27.4.2008 kl. 11:44]

Sammála Atli, það á að gera göng á milli þessa staða, hvort þau eru boruð eða spengd er mér slétt sama um. Þessir vegir eru svo vægt sé til orða tekið víðsjárverðir og nægir að nefna Hvalsnes og Þvottárskriður, síðan er ruglið yfir Oddskarð, Fjarðarheiði og vegurinn til Borgarfjarðar eystri sér kapítuli.