Íslenskir sparifjáreigendur hvattir til varúðar gagnvart íslenskum bönkunum!

Verður það eitthvað svona sem við eigum eftir að lesa um í blöðunum hér heima áður en langt um líður? Hver veit?

Breskir sparifjáreigendur hvattir til varúðar gagnvart íslenskum bönkum

Grandabraskarar.

Grein í mogganum í dag eftir Pálma Pálmason.

"Saga HB&Co á Akranesi spannar yfir 100 ára glæsta útgerðarsögu. Sagan inniheldur feril framsækins fyrirtækis í útgerð, margháttaðri landvinnslu, verslun o.fl. Nútíma sægreifar í HB Granda hafa líklega annan stíl.

Saga HB&Co á Akranesi spannar yfir 100 ára glæsta útgerðarsögu. Sagan inniheldur feril framsækins fyrirtækis í útgerð, margháttaðri landvinnslu, verslun o.fl. Nútíma sægreifar í HB Granda hafa líklega annan stíl. Slíkir virðast taka minna mið af fólkinu sem skapað hefur verðmæti með fyrirtækjum. Sagan í byggðarlaginu verður þá partur af historíunni. Slíkt er að gerast víða. Þetta verður meira áberandi einkenni eftir því sem nýsægreifinn elst meira upp í borgarlífi, unir sér betur erlendis og fellir sig betur við jakkaföt og bindishnúta hversdags. Ætli slíkir ráði meirihluta HB Granda um þessar mundir?

 

Í ágúst sl. tilkynnti fyrirtækið að öll landvinnsla yrði flutt á Akranes. Þar er nægt rými, fyrirtækið átti þar miklar byggingar, tæki og allt til alls. Eina sem þurfti að mati HB Granda var bætt aðstaða fyrir löndun og nýtt vinnsluhús á kajanum. Hagræðing var skýrð sem lykilþáttur í þessari samþjöppun og hlýtur að vera, enda nægt framboð á góðum löndunar- og vinnsluaðstæðum þarna. Bestu aðstæður við Faxaflóa fyrir fiskvinnslufyrirtæki. Bæjarstjórn Akraness kom glöð af fjöllum. Tóku heimamenn gleði sína, því ein stærstu fiskvinnsluhús landsins stóðu þar þegar aðgerðalítil og nægt vinnuafl laust. En bíðum við! Þetta var eins og með veðrið. Fáum vikum síðar, í september sl., „snérannsér“ og kom þá önnur tilkynning; „við erum hættir við, sorry!“

 

Átyllan var að Faxaflóahafnir gætu ekki byggt nýjan hafnargarð nógu fljótt fyrir nýtt athafnasvæði og vinnsluhús HB Granda. Lá það ekki alltaf fyrir hjá „stjórnendum“ að það tæki allt að tveim árum að byggja grjótvörn, hafnargarð og fiskvinnsluhús? Hvers konar vinnubrögð viðgangast hjá einu kvótamesta fyrirtæki landsins? Er eitt í dag og annað á morgun? Nei, bíðum aftur við! Þar kom það svo! Raunverulega skýringin, sú sanna, var að stjórnin á Grandanum hafði ekki fengið jákvæða afgreiðslu á erindi um að breyta athafnasvæði HB Granda við Reykjavíkurhöfn í íbúðabyggð.

 

Já, íbúðabyggð! Það sem sægreifana úti á Granda langaði til var að hámarka gróðann ofan á kvótaítökin með íbúðarhúsabraski við gömlu höfnina, rétt handan við olíutankana í Örfirisey. Það var lóðið, lóðabrask var hin raunverulega ástæða sem öllum leiknum ýtti af stað. Í dag hefur öllu starfsfólki hjá HB Granda á Akranesi verið sagt upp með stæl og tilþrifum. Ráðgert er að tuttugu konur verði „hugsanlega“ áfram í starfi. Fróðlegt væri að sjá það excel-skjal á Grandanum er sýnir þann ágóða af starfi tuttugu kvenna á Akranesi sem á að standa undir fasteignagjöldum, rekstri og viðhaldi mörg þúsund fermetra fiskvinnslumannvirkja sem búin eru bestu tækni á Skaga. Yfir þetta er aðeins eitt orð: Grandabraskarar"

Höfundur starfar að framkvæmdastjórn.

Er þetta ekki lýsandi dæmi um gróðabrjálæðið sem heltekið hefur marga? það er ekki nóg að braskað sé með sameign þjóðarinnar (aflaheimildir) og þegar komið er að endastöð í kvótabraski, skal öllu fórnað fyrir brask með lóðir sem áður geymdu blómleg fyrirtæki. 

Helförin að sjávarbyggðunum.

Nýleg ályktun mannréttindadómstóls Sameinuðu þjóðanna er mörgum fagnaðarefni. Ástæðan væntanlega ósætti við núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi sem svo engan veginn hefur náð tilgangi sínum. Gildir einu hvert litið er, uppbygging fiskistofna náttúruvernd, störf, starfsöryggi, byggðaefling, skuldastaða eða nýliðun. Allir þessir þættir eru nánast í molum. Æ fleirum er ljóst að kvótakerfið íslenzka er komið að fótum fram. Nauðsynleg endurskoðun er löngu tímabær og áframhaldandi dráttur þyngir bara þann róður.  

Sjá nánar grein sem Lýður Árnason skifaði á BB.is    

Eru 25 ára hörmungar landsbyggðarinnar ekki meira virði....

en hamfarirnar sem menn eru að tala um í kauphöllinni? Hvernig á að meta það? Fallið í kauphöllinni og afhroð spákaupmennskunnar eru smámunir einir í samanburði við þær raunir og ofbeldið sem fólkið á landsbyggðinni hefur mátt þola. Afhroðið sem menn hafa orðið fyrir í kauphöllinni sjá hér eru verk þeirra sjálfra sem fyrir því verða, það neyddi enginn þá til að taka þátt í þessu brjálæði.

Það er svo alveg öfugt farið með fólkið á landsbyggðinni, það hefur ekkert með það að gera þegar það er svipt atvinnunni og aleigunni. Því ræður jafnvel einungis ein fjölskylda, eða einn banki sem fer í veðkall vegna afhroðs á hlutabréfamarkaðinum. Hvað skyldu margir lenda í því á næstu dögum og vikum að fá hringingu frá bankanum sínum og samtalið hljóðar upp fyrirskipun um sölu eða eignarupptöku?

Höfum það í huga þegar ég tala um sölu eða eignarupptöku er ég að tala um aflaheimildir. Hver á aflaheimildirnar? Það er ekki einu sinni hægt að þræta fyrir hver eigandinn er samber þessum lögum. "1. gr. Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum"  Svona hljómar fyrsta grein laga um stjórn fiskveiða punktur.

Ekki hafa bankarnir neitt upp úr því að taka fasteignirnar af fólkinu, það er vel og vandlega búið að sjá fyrir því að þær eru verðlausar með öllu. Ef hugsað er til þeirra hörmunga sem fólkið hefur orðið fyrir og líkur eru á að hörmungarnar eigi bara eftir að aukast, dettur þá einhverjum til hugar að við sem þurfum að þola þessa útrýmingarstefnu og mannréttindabrot, finnum samkennd í hjarta okkar með spákaupmönnunum sem sumir hverjir í hjáverkum beita okkur þessum útrýmingaraðferðum?

Það er réttmæt krafa okkar að þetta verði metið og við fáum bætur fyrir brotin sem framin hafa verið á okkur, eins og mannréttindanefnd sameiniðuþjóðanna komst að með svo óyggjandi hætti að einungis misindismenn vefengja þann úrskurð. 

Þrælahald er ekki við líði lengur í hinum siðmenntaða heimi. Hvað telst það annað en þrælahald sem menn eru beittir þegar kaup og leiga aflaheimilda  er eins og hún er í dag. Sama hvor heldur menn kaupa eða leigja sér aflaheimildir er vonlaust að sjá sér og  fjölskyldu sinni fyrir nauðþurftum. Þeir sem halda öðru fram ættu að læra betur á Exel forritið. Svona til glöggvunar er hér útreikningur á raunvirði aflaheimilda á þessu  skjali. Þetta eru þeir fjármunir sem þjóðin á að fá til sín, ekki einhverjir rauðvínsþambarar sem misnota þjóðareignina gróflega.

Höldum upp á afmæli kvótakerfisins með því að leggja það af. Það skilar engu öðru en hörmungum, eyðingu og sölu á manntéttindum um það verður ekki deilt.

Góðar stundir. 

 

Einar K fær boðskapinn á kaf í rassgatið.

Frétt í mogganum í dag 8.2.2008

Íslenskur þorskur ekki í útrýmingarhættu

"EINAR K. Guðfinnsson sjávarútvegsráðherra ætlar að senda sænskum stjórnvöldum bréf til að vekja athygli á því sem hann kallar óhróður samtakanna World Wide Fund for Nature, en þau hafa sagt þorsk vera í útrýmingarhættu.

EINAR K. Guðfinnsson sjávarútvegsráðherra ætlar að senda sænskum stjórnvöldum bréf til að vekja athygli á því sem hann kallar óhróður samtakanna World Wide Fund for Nature, en þau hafa sagt þorsk vera í útrýmingarhættu. Þetta kom fram í svari Einars við fyrirspurn Gunnars Svavarssonar, þingmanns Samfylkingar, á Alþingi í gær en Einar sagði jafnframt að það væri vaxandi þáttur í starfsemiráðuneytisins að sinna svona málum.

Gunnar vakti athygli á skaðsemi þess fyrir markaðssetningu á íslenskum fiski að því væri haldið að neytendum að þeir ættu ekki að kaupa þorsk þar sem hann væri í útrýmingarhættu. „Undir þetta hefur verið tekið á beinan og óbeinan hátt,“ sagði Gunnar og lagði áherslu á markvissa vinnu við að styrkja þá ímynd sem íslenskur fiskur hefur haft og skilgreina Íslandsmiðin þannig að síður væri hætta á að fiskistofnar landsins yrðu settir undir sama hatt og fiskstofnar sem eru í verulegri hættu" Tilvitnun líkur.

Heitir þetta ekki að fá boðskapinn til baka og á bólakaf upp í rassgatið?

Hvað boðuðu þeir félaga Einar K og Jóhann Sigurjónsson í Evróputúrnum sínum síðastliðið sumar, þegar þeir æddu um allt til þess að rökstyðja niðurskurðinn á þorskstofninum? Hrun stofnsins og ekkert annað ef ég man rétt.

Hefði ekki verið nær fyrir félagana tvo að viðurkenna einfaldlega vanmátt kvótakerfisins og taka þyrfti upp aðra stefnu? Verndarstefnan og eilífur niðurskurður er að mati Hafró ekki að gera sig, eftir hverju er verið að bíða? Tilraunin hefur staðið yfir í 25 ár og niðurstaðan er neikvæð svo vægt sé til orða tekið. Það er ábyrgðarhluti að halda svona áfram ekki satt? 

 

 

Boðaði Hannes Hólmsteinn mannréttindabrot?

Frétt á Dv.is

“Mannréttindanefnd Sameinuðu þjóðanna í Genf er enginn dómstóll, heldur getur óánægt fólk í aðildarríkjum samtakanna send henni erindi til umsagnar... Nýleg umsögn meiri hluta nefndarinnar um íslenska kvótakerfið sýnir, að hann hefur því miður ekki kynnt sér málið nógu vel.”

Þannig skrifar prófessor Hannes Hólmsteinn Gissurarson um úrskurð mannréttindanefndar SÞ um íslenska kvótakerfið í Fréttablaðið þann 29. janúar sl.

Það er rétt að koma því á framfæri við Hannes Hólmstein að íslenska ríkið hélt uppi vörnum fyrir þetta réttláta kerfi, kynnti málstað sinn fyrir mannréttindanefndinni og því ekki við aðra að sakast en ríkið sjálft. Með því að halda uppi vörnum hafa stjórnvöld viðurkennt lögsögu mannréttindanefndarinnar í málinu enda eru Íslendingar aðilar að sáttmála SÞ um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi. Nefndin gaf íslenskum stjórnvöldum 180 daga til þess að greiða bætur og gera viðeigandi breytingar á kvótakerfinu sem Hannes telur svo sanngjarnt. Nú eru 124 dagar til stefnu.

Prófessorinn lýkur Fréttablaðsgrein sinni á því að segja að kvótakerfið hafi reynst Íslendingum vel, hvað sem líði umsögn meiri hluta mannréttindanefndarinnar í Genf. “Hann (úrskurðurinn) sýnir að við þurfum að kynna kerfið betur erlendis,” segir þar.

Það var og. Hannes Hólmsteinn fór um heiminn hér á árum áður til þess að boða þjóðum heims fagnaðarerindið um íslenska kvótakerfið. Prófessorinn var kostaður af Landssambandi íslenskra útvegsmanna og var ekki alltaf eins síns liðs. Er hann að biðja um meiri pening í ferðalög?

Hannes Hólmsteinn, sem fór um heiminn og hélt sig vera að boða fagnaðaerindi um ágæti íslenska kvótakerfisins, var í raun að boða allt annað en hann hélt. Ískaldur veruleikinn færir okkur heim sanninn um það nú að hann var að segja þjóðum heims hvernig brjóta megi mannréttindi á borgununum og hvernig koma megi í veg fyrir að fiskistofnar nái sér á strik. Því ekki verður um kvótakerfið sagt að það hafi leitt til vaxandi afraksturs af fiskistofnunum eins og til stóð.

Ef Hannes Hólmsteinn er sár og vill leggja í víking á ný og boða fagnaðarerindi í útlöndum um mannréttindabrot  og róttækan niðurskurð þorskveiða í kjölfar kvótakerfis er hann vinsamlega beðinn um að snúa sér til mannréttindanefndar LÍÚ"

Eitthvað hefur Hannes Hólmsteinn sjálfsagt við þetta að athuga. Ef Hannesi Hólm skortir skýringar, er sjálfsagt að benda honum á að hann getur ráðfæra sig við hinn kjölturakkann. Það þarf ekki að nafngreina þann varðhund.

Ég tek ofan fyrir Dv eftir góða umfjöllun í blaðinu í dag og einnig Dv.is fyrir góða pistla um þessi mál. 

Byggðunum blæðir eftir 25 ára tilraunarkerfi (kvótakerfi)

Frétt á dv.is 

Sviðin jörð eftir kvótann.

Mynd: DV

"Kvótakerfið skilur eftir sig sviðna jörð við strendur Íslands. Frá því að kerfið var sett á fyrir aldarfjórðungi hefur fólk flúið landsbyggðina vegna atvinnuleysis. Verðlausar fasteignir á verst stöddu svæðunum gera mörgum þó erfitt um vik að flytja.

Margir sjómenn sem keypt hafa sig inn í kvótakerfið hafa misst húsnæði og lýst sig gjaldþrota vegna skuldsetningar og hás aflaverðs. Nýliðun í sjávarútvegi er hverfandi og fiskvinnslan er deyjandi atvinnugrein. Í helgarblaði DV er rætt ítarlega um kvótakerfið og þær breytingar sem orðið hafa í íslenskum sjávarútvegi síðan kerfinu var komið á"

Helgi Áss Grétarsson heldur áfram að tala um að það sé nákvæmlega ekkert að og allir hlutir í stakasta lagi sjá hér.

Skoðanir fagmanns og síðan í lokin kjölturakka stjórnvalda.

 

Fréttablaðið, 07. feb. 2008 06:00

Löglaust og siðlaust

Þorvaldur Gylfason

Þorvaldur Gylfason skrifar:

"Árin í kringum 1970 vöktu hagfræðingar og aðrir máls á nauðsyn þess að hafa stjórn á fiskveiðum við Ísland, þar eð fiskstofnar þyldu ekki lengur frjálsa sókn á miðin. Lagt var til, að veiðum væri stjórnað með gjaldheimtu, þannig að útgerðir greiddu ríkinu fyrir aðgang að fiskimiðunum. Takmarkaður aðgangur hlaut að kalla á aðgangseyri, veiðigjald.

Annar viðtakandi gjaldsins en ríkið kom ekki til álita, þar eð fiskimiðin hlutu að teljast vera sameign þjóðarinnar, þótt ekkert ákvæði þess efnis væri þá komið í lög. Þessi einfalda markaðslausn á ofveiðivandanum mætti strax þungum mótbyr í því markaðsfirrta andrúmslofti, sem þjóðin þurfti enn að búa við, þótt viðreisnarstjórnin 1959-71 hefði leyst eða losað suma hörðustu hnútana, einkum með því að leiðrétta gengisskráningu krónunnar og afnema beina styrki til sjávarútvegsins.

Stjórnmálamenn héldu þó áfram að skammta lánsfé og gjaldeyri, og fiskverð var ákveðið í reykfylltum herbergjum. Þvæla var allsráðandi í umræðum um efnahagsmál, og hagstjórnin og hagskipulagið voru því marki brennd, kollsteypurnar ráku hver aðra, verðbólga og verkföll. Þess var naumast að vænta, að skynsamleg markaðslausn á ofveiðivandanum næði fram að ganga við þessar aðstæður. Ég man eftir fundi, þar sem prófessor í Háskóla Íslands benti áheyrendum sínum á, hversu fráleitt það myndi þykja að veita veiðimönnum ókeypis aðgang að laxveiðiám. Þá reis einn helsti virðingarmaður útvegsins og alþingismaður upp úr sæti sínu og spurði með þjósti: Er prófessorinn að líkja þorski við lax? Umræður á Alþingi voru á svipuðu stigi.

Skipuleg mannréttindabrot

Landssamband íslenskra útvegsmanna féllst á að draga úr sókn á miðin gegn því, að þeir fengju þá að hirða allan ávinninginn af hagsbótunum. Þeir hjá LÍÚ sömdu lagafrumvarpið, sem Alþingi samþykkti nánast án nokkurrar vitrænnar umræðu í desember 1983. Í lögunum, sem þá voru samþykkt, var kveðið á um ókeypis úthlutun aflakvóta til skipa miðað við veiðireynslu 1980-83, sem hvíldi sumpart á fyrri úthlutunum.

Þá lá þó fyrir lögfræðiálit Gauks Jörundssonar prófessors þess efnis, að lagaheimild hefði brostið til slíkrar úthlutunar árin næst á undan, en það álit kom ekki fyrir sjónir almennings fyrr en nú um daginn, 25 árum of seint. Svo virðist sem upphafleg úthlutun aflaheimilda á grundvelli veiðireynslu 1980-83 hafi því ekki aðeins verið ranglát, eins og margir hafa æ síðan haldið fram, þar eð fiskimenn og aðrir sátu ekki allir við sama borð, heldur einnig beinlínis ólögleg. Lögmæti heimildar sjávarútvegsráðuneytisins til ókeypis kvótaúthlutunar 1983 og eftirleiðis er einnig umdeilt.

Förum fljótt yfir sögu. Kvótakerfið var fest í sessi með úthlutun varanlegra veiðiheimilda til skipa 1990, og var þá enn miðað við veiðireynslu 1980-83. Samkvæmt dómi Hæstaréttar 1998 stríðir kvótakerfið gegn jafnræðis- og atvinnufrelsisákvæðum í stjórnarskránni (Valdimarsmál), en rétturinn skipti um skoðun 2000 undir þrýstingi frá ríkisstjórninni (Vatneyrarmál). Síðari dómurinn og annar eins voru kærðir til Mannréttindanefndar SÞ, en þar sitja 18 af fremstu mannréttindasérfræðingum heims. Nefndin úrskurðaði, að fiskveiðistjórnarkerfið stríddi gegn alþjóðasamningi um borgaraleg og stjórnmálaleg réttindi, sem Ísland hefur skuldbundið sig til að virða, og þá steytir kerfið einnig á jafnræðisákvæðinu í stjórnarskránni. Úrskurði Mannréttindanefndarinnar verður ekki áfrýjað. Alþingi hefur orðið uppvíst að skipulegum mannréttindabrotum langt aftur í tímann með fulltingi Hæstaréttar.

Villa Alþingis var að taka sérhagsmuni útgerðarinnar fram yfir almannahag. Kvótakerfið er reist á innbyrðis þversögn. Það er reist á upphaflegri úthlutun, sem var ranglát og líklega einnig ólögleg, og síðan var útvegsmönnum leyft að láta kvótana ganga kaupum og sölum. Frjálst framsal var æskilegt af hagkvæmnisástæðum, en það krafðist réttlátrar og löglegrar úthlutunar í upphafi. Þarna liggur undirrót lögleysunnar og mannréttindabrotanna, sem hafa kallað ómældar hörmungar yfir fjölda fólks um allt land og leyft öðrum að maka krókinn. Vandinn liggur með öðrum orðum ekki í tilvist aflakvótanna, heldur í tilurð þeirra. Kvótakerfið virðist að auki hafa ýtt undir önnur lögbrot, bæði brottkast og löndun fram hjá vigt, í ríkari mæli en yfirvöld hafa fram að þessu fengist til að viðurkenna.

Sama heygarðshorn

Sigurður Líndal prófessor heldur því enn fram opinberlega, að eignarréttarákvæði í 72. grein stjórnarskrárinnar réttlæti kvótakerfið. Þessi skoðun var snar þáttur í málsvörn ríkisins fyrir Mannréttindanefndinni, en nefndin hafnaði henni með þeim rökum, að gera þyrfti greinarmun á lögmætum eignum og öðrum, eins og Aðalheiður Ámundadóttir laganemi í Háskólanum á Akureyri lýsir vel í lærðri ritgerð, sem mun birtast fljótlega í Lögfræðingi, tímariti laganema fyrir norðan"

Heimildir: visir.is

Síðan má einnig lesa álit kjölturakka stjórnvalda um sama mál í þessum hlekk.

Það leynir sér ekki fyrir hvað Helgi Áss stendur. 

Sumir eru á kafi í ruglinu og algjörri afneitun.

Þetta las ég á síðunni hjá Gesti Guðjónssyni  "Kvótakerfið hefur valdið byltingu í afkomu sjávarútvegsins og má með réttu fullyrða að það er ein mikilvægasta forsenda þeirra efnahagsframfara sem einkennt hafa undanfarin ár, þótt ég telji að heimildin til veðsetningar kvótans hafi verið mikil mistök hjá krötum og íhaldinu árið 1991. Í framhaldið af þeirri ákvörðun hækkaði verðið á kvótanum ótæpilega og fjöldi manns fór út úr greininni með fúlgur fjár. Ég er sannfærður um að það er það sem er enn að skapa ósætti um kerfið í dag. Hið frjálsa framsal eitt og sér eru smámunir í því sambandi, en það er samspil framsalsins og kvótaveðsetningarinnar sem skapar ósættið"

Ekki veit ég í hvaða veröld Gestur er þegar hann talar um að kvótakerfið hafi valdið byltingu í afkomu sjávarútvegsins. Og síðan skautar hann endanlega út með því að bendla kvótakerfinu við þvílíkar efnahagsframfarir sem einkennt hafa undanfarin ár.

Á hverju skal byrja, af nógu er að taka? Afkomu undrið er ekkert svo flókið, skuldir sjávarútvegsins eru komnar vel á fjórðahundrað milljarða meðan útflutningstekjurnar eru ekki nema 77 milljarðar. Þvílíkt undur og bylting í afkomu, það þarf ekki nema 8 ára gamalt barn til að sjá það að sjávarútvegurinn er gjaldþrota. Fyrir daga kvótakerfisins voru skuldirnar minni en útflutningstekjurnar. Raunverulegur hagnaður í greininni er ekki til.

 

Hverjar eru svo efnahagsframfarirnar? Gengið er á frjálsu flugi bæði upp og niður, skuldir heimilanna hafa fyrir löngu síðan slegið öll heimsmet sem hægt er að slá ( heimsmet sem enginn vil eiga ) Vanskil og gjaldþrot bæði heimila og fyrirtækja í mjög svo vafasömum hæðum sem fáir vilja státa af. Fjármálaheimurinn á Íslandi ein rjúkandi rúst, fyrirtæki og einstaklingar eru að tapa gríðarlegum fjármunum. Í stuttu máli eru efnahagsframfarirnar spár og væntingar sem ekki hafa gengið eftir.

Lífsgæðin sem mörgum er svo kært að tala um eiga ekki við nema nokkra útvalda, stór hluti almennings í þessu landi hefur það mjög skítt og margir lifa við það sem kölluð eru fátæktarmörk og jafnvel vel undir þeim. Þetta má kannski kalla efnahagsundur eða framfarir.

Eitthvað rofar til hjá Gesti eins og sést í blálitaða textanum og fær hann ekkert nema góð orð frá mér um það. En menn mættu aðeins vanda sig betur áður en þeim dettur sú della í hug að þakka kvótakerfinu um góða hluti, þar einfaldlega eiga menn að vita betur.

Góðar stundir. 

Guðni: Verðum að taka á kvótamálinu

Gæslan og gæðingarnir.

Ég var að lesa þetta á visir.is þarna er ég sammála Bergþóri Gunnlaugssyni þetta er þörf umræða og  það verður að taka á þessu. Erum við sjómenn virkilega ekki meira virði en þetta? Getur það einnig talist eðlilegt að gæslan sé í umferðareftirliti á þyrlunum? Það eru til önnur fyrirtæki sem gera út þyrlur með margfalt minni kostnaði sem má nota í umferðareftirlitið. Í hvað er þetta þjóðfélag að breytast?

Heldur fólk virkilega að þjóðin geti lifað á hlutabréfum, ef fólk virkilega heldur það þá er þeim sem þetta lesa hollt að skoða þennan hlekk? Og ég skora á fólk að skoða hver þróunin hefur verið frá áramótum. Það hljóta andskoti margir að vera með drullu þessa dagana.