Þetta vatn....

Vélin var prófuð á vatni, svo nú geta menn unnið tíma og klárað prufur með vatni, áður en vatni er hleypt á!!! HALLÓ.

Grunnvatni hleypt á vél 2 í Kárahnjúkavirkjun

Sælir eru fátækir og meðalskussar.....

eins og ég og fleiri, að þurfa ekki að hafa áhyggjur að þessu blessað hlutabréfabrjálæði. Ég hef alltaf sagt það að það er miklu áhyggjulausara líf að eiga lítið, og vera sáttur við það. Allavega er ég alveg pollrólegur þó allt sé á leiðinni til fjandans á spákaupamarkaðinum, inniskórnir mínir halda fullu verðgildi þótt einhver helv..... Dói Djons, Úrvalsvísihnappur eða Nas eitthvað kjaftæði hækki eða lækki.

Mikil lækkun hlutabréfa í Kauphöll Íslands

Gott framtak.......

og mætti gera meira af þessu. Mér finnst það frábært framtak að birta svona fréttir að einhverjum helvítis skúrkum, sem ganga um og svíkjandi fólk í umvörpum og jafnvel hafandi af því peninga, með undirboðum og fölskum loforðum um skjóta og einstaklega faglega vinnu.

mbl.is  kv. Halli

Varað við verktaka á vefnum

Af hrygningarstofnum og nýliðun.

Í Fiskifréttum 18. mars 2005. birtist viðtal við Einar Hjörleifsson vegna fyrirlesturs sem hann hélt í málsstofu Hafró og nefndist "Af hrygningarstofnum og nýliðun" og fór m.a. yfir þessa þætti varðandi þorskstofninn við Færeyjar.

Ég hef túlkað gögn frá Færeyjum þannið að öfugt samband væri á milli hrygningarstofns og nýliðunar, þegar hrygningarstofn þorsks væri stór væri nýliðun lítil og öfugt. Þetta hef ég notað í ráðleggingum mínum til færeyskra stjórnvalda við stjórn fiskveiða 4 ár í röð og þau hafa farið eftir mínum ráðum, sem hafa gengið þvert á ráðgjöf færeysku Hafró og ICES.

Í fyrirlestri sínum segir Einar að slíkt samband sé ekki fyrir hendi og segir að ályktanir mínar séu rökleysa. Með þessu er hann að kasta rýrð á mína fagmennsku og gera mig ótrúverðugan.

Í viðtalinu var haft eftir honum að "í þorskstofninum við Færeyjar yfir nokkurra áratuga tímabil væri ekki hægt að sjá af þeim gögnum neitt beint samband milli hrygningarstofns og nýliðunar" en bætti við, "hugsanlega væri hægt að sjá ef hrygningarstofninn væri mjög stór að nýliðunin væri þá ekki mjög mikil".

Síðar í viðtalinu gagnrýnir Einar röksemdafærslu mína, þegar hann skýrir meint neikvætt samband hrygningarstofns og nýliðunar (takið eftir orðinu "meint"). Haft er orðrétt eftir Einari: ,,Hann (Jón Kristjánsson) leggur til grundvallar í útreikningum sínum alþjóðleg gögn sem ganga út frá því að náttúrulegur dauði sé fast hlutfall en ályktar síðan út frá niðurstöðum í útreikningum að náttúrulegur dauði sé mjög breytilegur. Þetta er náttúrulega algjör rökleysa".

Skemmst er frá því að segja að ég hef aldrei notað slíka röksemdafærslu til að skýra umrætt samband enda finnur Einar þessum orðum sínum ekki stað. Þess ber einnig að geta að Einar hefur aldrei spurt mig um neitt varðandi færeyska þorskstofninn og hann hefur ekki kynnt mér þá gagnrýni sem hann hefur viðhaft um mína túlkun á þorskgögnum frá Færeyjum.

Hér er aðeins rúm fyrir stutta greinargerð um hið "meinta" samband sem er til umfjöllunar en nákvæma túlkun mína á færeysku þorskgögnunum er að finna á: www.fiski.com/fcodstrec.html og www.fiski.com/skrar/sveiflur.html

Mynd 1 er úr síðustu vinnuskýrslu ICES um Færeyjaþorsk en hún sýnir hrygningarstofn og nýliðun í tímaröð frá 1961. Ekki þarf að rýna lengi í myndina til að sjá að yfirleitt eru þessir þættir í mótfasa: Þegar hrygningarstofninn er stór er nýliðun lítil og öfugt.

Mynd 1. Sýnir þróun hrygningarstofns (SSB) og nýliðunar (R) í tíma. Hér virðist vera öfugt samband: Þegar hrygningarstofninn er stór er nýliðun lítil og öfugt. En Einar segir að hér sé ekkert samhengi.

Til þess að draga betur fram taktinn í gögnunum og draga úr truflunum hef ég skoðað frávik frá meðaltali. Þá er 3 ára meðaltal látið sveiflast í kring um 9 ára meðaltal, þetta er sýnt á mynd 2.

Mynd 2. Hrygningarstofn og nýliðun eru í mótfasa eins og reyndar sást strax á fyrstu mynd.
Sjaldgæft að sjá svona skýrt samhengi í líffræðilegum gögnum. Engu að síður hafa þeir sem mestu ráða um fiskveiðiráðgjöf í Norðurhöfum valið að hundsa þetta. Allt virðist gert til að tortryggja mína túlkun, enda kippir hún fótunum undan hinni hefðbundnu fiskveiðiráðgjöf, sem m.a. felst í að friða fisk til að reyna að "byggja upp" hrygningarstofna.

Heimildir:http://www.fiski.com/

Sagan endalausa.

Júní 2006.

Ég bjó til nýja gátu í safnið. Gamla gátan sem ég dáðist alltaf að var svona: Hvað er það sem stækkar og stækkar því meir sem er tekið af því?

Svarið var gatið.

Sú nýja er svona: Hvað er það sem minnkar og minnkar því minna sem tekið er af því? Svarið kemur í lok þáttarins.

Enn er þorskurinn ofveiddur segir Hafróliðið. En það fylgir sögunni að þyngd þorsks eftir aldri sé í sögulegu lágmarki og að svipað sé ástatt með ýsuna; það þurfi að skera niður kvótann vegna þess að hún sé óvenju horuð.

Sagt er að skortur sé á æti. Þetta er breyting frá fyrri árum þar sem dýpst hefur verið tekið í árinni með því að segja að "það væri ýmislegt sem kynni að benda til fæðuskorts". Nú er þetta sum sé opinberlega viðurkennt í æðstaráðinu. Vegna þessa, að stofninn sé léttari vegna hungurs, skal draga úr veiðum.

Við stöndum því í sömu sporum og haustið 1983 þegar sama staða kom upp og ég sperrti eyrun þar sem ég var að aka í bíl mínum í Borgartúninu, allir muna jú hvar þeir voru staddir þegar stórtíðindi dynja yfir.

Sú ráðstöfun, að skera niður afla við slíkar aðstæður, var þvert á það sem ég og mínir félagar vorum að gera, grisja silungsvötn til þess að örva vöxtinn og stækka fiskinn með ágætum árangri. Þetta með að grisja varð síðar skammaryrði, notað til að gera grín að minni röksemdafærslu, fæddi af sér það sem menn kölluðu "grisjunarkenningu"

Nú, 23 árum seinna, eru Hafróurnar enn á sama stað, hefur tekist að ná aflanum niður í 190 þús. tonn, Hann var þó 300 þús. tonn þegar lagt var af stað 1983, for helvede!

Ágúst 2007.

Og ekki lagast það, á næsta ári 130 þús. tonn.

Glæsilegt, en ekki orð um það meir.

Svarið við gátunni hér að ofan er: þorskstofninn.

Heimildir: http://fiski.com/

Er eitthvað sem....

kemur á óvart í þessu. Stjórnvöld með allt niður um sig, og Steingrímur J brjálaður. En mig langar að vita eitt. Fær Nojarinn líka frítt fæði og húsnæði?

„Of mörg mál óútkljáð um ratsjárstöðvar“

Eitthvað hlýtur mönnum.....

mönnum að svelgjast á í Lundaþambi...

Þúsundir brögðuðu lunda

Það kemur hvergi....

fram hvernig pressunni reiddi af....

Klemmdi fingur í pressuvél

Vernd vesælla Þorska.

Björn S. Stefánsson skrifar um þorskaflamark og fiskveiðiráðgjöf

Björn S. Stefánsson

Björn S. Stefánsson skrifar um þorskaflamark og fiskveiðiráðgjöf: "Það er svo í lífríkinu, að dýrastofn, sem býr við vesöld, verður enn vesælli, ef menn hlífast frekar en áður við að veiða hann."

STEFÁN Þórarinsson rifjaði upp í sunnudagsblaðinu 8. júlí, hvernig stjórn sjávarútvegsráðuneytisins á aflamarki þorsks hófst 1984. Þá starfaði hann í ráðuneytinu. Um það leyti, sem stjórn þorskaflamarks hófst, hélt Líffræðifélag Íslands málþing um ástand þorskstofnsins. Þar var því haldið fram, að hugmyndir Hafrannsóknastofnunar um uppbyggingu þorskstofnsins væru vitlausar, þar sem þær tækju ekki tillit til fæðuskilyrða, helsta áhrifavalds um viðgang dýrastofns. Meðal þeirra, sem héldu þessu þar fram í fyrirlestri, voru Jón Gunnar Ottósson, nú forstjóri Náttúrufræðistofnunar Íslands, og Jón Kristjánsson fiskifræðingur. Þeir Jón Kristjánsson og Tumi Tómasson, nú forstöðumaður Sjávarútvegsskóla Sameinuðu þjóðanna, lögðu um leið fyrir fréttamenn samantekt á gagnrýni á stefnu í fiskveiðum (www.fiski.com/skrar/gagnr84.html). Nú orðið er Jóni einum gjarna eignaður sá málstaður, sem þarna kom fram, þar á meðal af Stefáni Þórarinssyni í áðurnefndu viðtali.

Fleiri atkvæðamikilla líffræðinga verður að geta, sem hafa opinberlega haft sjónarmið það, sem þeir Jónar og Tumi settu fram 1984. Fyrst er að nefna Jón Jónsson, forstöðumann Hafrannsóknastofnunar, sem bendir á í grein um mikilvægi fæðuskilyrða í Ægi 1964 (Ofveiði eða kjörveiði), hvernig of lítil veiði getur verið skaðleg, sbr. athugasemd mína í Náttúrufræðingnum 2001 (Ofveiði, of lítil veiði eða kjörveiði). Kristján Þórarinsson stofnvistfræðingur hélt því fram í Morgunblaðinu 1992, að mikilvægt væri að meta fæðuskilyrði og fann að því, að svo var ekki gert í stofnun, sem hann kynnti sér og hafði verið talin til fyrirmyndar, sbr. grein mína í Morgunblaðinu sama ár (Villuljós Hafrannsóknastofnunar). Landssamband útvegsmanna hefur þrátt fyrir það ekki fundið að því, að ráðgjöf Hafrannsóknastofnunar um aflamark er ætíð án tillits til fæðuskilyrða, og hefur Kristján þó starfað þar alla tíð síðan þá. Raunar fór hann til starfa hjá Landssambandinu með það í huga að kenna slíkt; áður en til þess kom, hafði hann kennt mér nokkuð í þeim efnum, þar sem við vorum á sama vinnustað. Greinin um Villuljós er um sögu ráðandi skoðana, þar sem kemur fram, að þeir þrír Jónar, sem hér eru nefndir, flytja mál, sem var almennt viðurkennt, og er grundvöllur líffræði ofan sjávar og neðan, og um það, hvernig menn villtust. Loks nefni ég líffræðinginn Össur Skarphéðinsson, sem lofaði fiskveiðiráðgjöf Jóns Kristjánssonar í umræðum á Alþingi í fyrravetur.

Það kemur fram í viðtalinu við Stefán Þórarinsson, að hann hefur lagt á ráðin um víða um heim, en í aflamarksstjórn er aldrei tekið tillit til fæðuskilyrða. Það er reyndar ekkert óvenjulegt, að þróunaraðstoð sé vitlaust hugsuð frá grunni. Og nú vill hann bæta um betur hér á landi með tillögum um tilflutning á aflamarki og að draga úr veiðiálagi á fiskistofn, sem þegar er vesæll, vitaskuld af því, að fiskarnir eru of margir um takmarkaða næringu. Stefán reynist því ekki kunna annað, þegar hann kemur til viðtals við Morgunblaðið, en það, sem menn villtust til að halda 1984.

"Hann er léttur" hafði Morgunblaðið eftir framkvæmdastjóra Landssambands útvegsmanna um þorskinn, þegar Hafrannsóknastofnun kynnti ráðgjöf sína í vor. Það er svo í lífríkinu, að dýrastofn, sem býr við vesöld ("er léttur"), verður enn vesælli, ef menn hlífast frekar en áður við að veiða hann. Þegar þess er gætt, að að Landssambandinu standa öflug fyrirtæki með velmenntaða starfsmenn, er merkilegt, að eigendur fyrirtækjanna horfi upp á það, án þess að finna að, að ekki sé beitt aðferðum aðgerðagreiningar að meta þá stöðu, sem er ("hann er léttur"), á þá ráðstöfun að takmarka veiði enn frekar. Verkefnið til greiningar væri þetta: Dýrastofn hefur verið veiddur að vissu marki, aflamarki. Dýrin eru nú vannærð og vesæl og ekki girnilegt hráefni til matar. Til hvers mundi það leiða, ef enn yrði dregið úr veiði? Mundi stofninn braggast og stækka, eins og menn vilja?

Hafrannsóknastofnun verður fyrir miklu aðkasti, en hún haggast ekki. Allmargir starfsmenn hennar hafa reyndar sagt upp starfi undanfarið. Þeir, sem halda fram gagnrýni á rök og ráð stofnunarinnar, verða líka fyrir aðkasti og óþægindum. Sumir haggast, óttast aðkast og sitja hjá. Ég nefndi hér að ofan nokkra atkvæðamikla menn. Það er ekki að sjá, þar sem helst mætti vænta, að neitt kveði að þeim í þessum efnum.

Höfundur er dr.scient. og er í Vísindafélagi Norðmanna.

Er vitleysunni engin takmörk........

sett. Hvernig er hægt að tala um og votta að það sé verið að framkvæma hlutina með ábyrgum hætti? Getur það talist ábyrgt að fylgt skuli í algjöri blindni ráðgjöf sem byggð er á handónýtum og margfölsuðum gögnum? Er það ábyrg stefna að hunsa algjörleg skilaboð náttúrunnar um ætisskort, sem síðan leiðir af sér hrun nytjastofna? Sem leiðir okkur inn í keðjuverkun niðurskurðar, sem enginn er ennþá farinn að sjá fyrir endann á. Og áfram leiðir þetta til þess að sjávarbyggðir eru skildar eftir sem rjúkandi rústir og íbúarnir fastir í verðlausum eignum. Er það ábyrgt fyrir stjórnvöld að vera dregin áfram einsog heilalaus naut af kvóta auðvaldinu? Sem hefur bara eitt á stefnuskrá, eignast pottinn sem síðan er seldur sem sagt veðsettur í topp. Mikið hef ég skakka mynd af málunum ef þetta telst ábyrg stefna. Er ekki orðið til neitt sem heitir siðferðisleg réttlætiskennd hjá þessum mönnum?

kv. Halli

Umhverfislýsing fyrir íslenskar fiskveiðar