Svona sé ég hlutina

fim. 13.11.2008

Erlendir lánadrottnar eiga Íslenskan sjávarútveg

eins og hann leggur sig. Skuldir sjávarútvegsins eru risavaxnar og hef ég margoft bent á þessa staðreynd. Skuldirnar eru í raun svo miklar að það er vandséð hvernig hægt að borga þær, ef það er þá hægt. Í þættinum Reykjavík síðdegis á Bylgjunni í gær var talað við Friðrik J. Líú forkólf og Grétar Mar þingmann Frjálslynda flokksins um stöðuna.

Skemmst er frá því að segja að Friðrik J. datt í sama gamla gírinn og blaðraði um hagræðingu, vel rekinn sjávarútveg og arðsemi. Ekki svaraði Friðrik J. efnislega þeirri spurningu um hver skuldastaðan væri og hreinlega þóttist ekkert vita um það. Það verður að teljast í hæsta máta óeðlilegt að Friðrik J. segi það blákalt við þjóðina að hann viti ekkert um málið réttum sólahring eftir að Líú sat á neyðarfundi með ríkisstjórninni um stöðu sjávarútvegsins. Á viðtalið má hlusta hér ,það byrjar þegar nákvæmlega einn og hálfur tími er liðinn af þættinum. Auðvitað svarað Friðrik J. bara því sem sem honum þótt hljóma best samber fyrstu spurninguna sem hann fékk fá hlustendum. Ekki þótti Friðrik J. nein ástæða til að upplýsa fólk um að skuldirnar hafa ekki gert neitt annað en aukast frá árinu 1992.

Það vil svo merkilega til að frjálsa framsalið og veðsetning aflaheimilda var leyfð á þessum tíma.

Reyndar hélt Grétar Mar því fram að fundurinn hefði verið með Samfylkingunni sem er enn pínlegra fyrir Friðrik J. Umræddur Friðrik J. situr í sjávarútvegsnefnd sjálfstæðisflokksins á landsþingum flokksins og nýtur þar stuðnings Arnars Sigmundssonar. Er flokkur Friðriks J. og Arnars Sigmundssonar búinn að snúa við þeim bakinu og sýna þeim fingurinn góða?

Í dag mætir svo Friðrik J. í viðtal við síðdegisútvarp rásar 2 og lýsir því yfir að staðan sé þannig að erlendir lánadrottnar geti eignast íslenskan sjávarútveg hlusta má á það hér, þetta þýðir á einföldu mannamáli sjávarútvegurinn er gjaldþrota. Spurningar dagsins eru, hvað ætla menn að ganga langt áður en þessi hrikalega staðreynd verður viðurkennd? Er í alvörunni verið að bíða eftir endanlegu hruni og við missum forræðið yfir sjávarauðlindinni til erlendra aðila? Og að lokum, er þetta ekki það sem kallað er á fagmáli að hagræða sér á hausinn?

Ríkið á að innkalla allar aflaheimildir strax og setja skuldirnar í sérstakan sjóð sem borgaðar verða með auðlindagjaldi á X mörgum árum. Hluti auðlindagjaldsins á skilyrðislaust að ganga til sveitarfélaganna þar sem aflanum er landað.

Góðar stundir.