Guðni Ágústsson lýsir yfir vantrausti á

Hafró og vil láta veiða 250 til 300 þúsund tonn að þorski strax. Einnig vil Guðni að aðrir áháðir aðilar verði kvaddir til og látnir yfirfara vinnubrögð og forsendur sem Hafró hefur stuðst við. Á þetta má hlusta hér í lok viðtalsins   undir orð Guðna get ég svo sannarlega tekið. Við þurfum að framleiða meira, það vantar gjaldeyri ekki satt? Einn góður vinur minn spurði starfsmann greiningadeildar Landsbankans árið 2002 að því í hvoru hann teldi meira veðhæfni, höfðinu á sér eða kvótanum. Svo þetta sé aðeins útskýrt betur þá er höfuðið á þessum vini mínu mjög vel á sig komið og býr yfir gríðarlegri þekkingu í sjávarútvegi, við vitum vel hvernig komið er fyrir veðinu sem í kvótanum á að liggja, það er farið á vit feðra sinna og með eilífum niðurskurð hverfur það enn hraðar.

Það hefur enginn niðurskurður átt sér stað í höfði vinar mín og eðlileg endurnýjun heilasella átt sér stað þannig að veðið í honum stendur fullkomlega fyrir sínu, ólíkt því sem gerist með blessaðan kvótann. Svo ekki sé nú talað um geðveikina sem á sér stað með blessaðan Þorskinn sem endalaust er verið að reyna að safna svo hægt sé að veiða meira seinna. Ég spyr, hvenær er þetta seinna? Strögglað hefur verið við þetta með aðferðarfræði Hafró í aldarfjórðung og árangurinn er vægt til orða tekið hroðalegur, svona líkt og fjármálastefna stuttbuxnagæjanna sem beðið hefur algjört afhroð.

Gjaldþrot Glitnir banka undirstrikar það nokkuð vel að kvótavöndlarnir eru ekki til að bæta ástandið frekar en húsnæðisvöndlarnir í U.S.A. Ekki er nema vika síðan að Lárus Welding laug því blákalt í þjóðina að Glitnir stæði traustum fótum og staðreyndin væri reyndar sú að staða bankanna væri nánast skotheld, hrokanum brá meira að segja fyrir svo fráleit þótti honum spurning Egils Helgasonar.

Skoðum kvótavöndlana sem ég er að tala um, þetta Excel skjal  sýnir raunvirði aflaheimilda reiknað út frá arðsemi um síðustu áramót. Eins og mörgum er kunnugt þá er búið að ljúga verði á þorski upp undir 4000 kr kílóið og allar aðrar tegundir eru margfalt yfir raunvirði. Einn af hugmyndasmiðum kvótavöndlanna er stjórnarformaður Glitnir og er hundfúll yfir ástandinu sjá hér. Og hvers vegna, jú dótakassinn var tekinn af honum. Margt hefur breyst síðan þá, gengið hrunið sem aftur þýðir margfalda hækkun á öllum aðföngum og afborgunum sjávarútvegsins. Fiskverð í heiminum er fallandi og fréttir berast af því að krafan um lækkun á verði sjávarafurða verði sífellt meiri. Einnig er farið að bera á því að sjávarafurðir eins og til dæmis þorskur sé á undanhaldi og jafnvel verið hent út úr mörgum verslunarkeðjum bæði austan og vestan hafs. 

Ég vil vekja athygli á þessari frétt. Gefum okkur að þær tölur sem Arnar Sigmundsson er að tala um séu réttar þá kemur hræðilegur sannleikur í ljós. Áætlað er, takið eftir áætlað að útflutningur sjávarafurða aukist um 17 milljarða á meðan skuldir sjávarútvegsins hlaðast upp um 76 milljarða. Reyndar eru skuldir sjávarútvegsins áætlaðar 385 í júnílok og gera má að því skóna að þær hafi aukist tröllslega því eins og allir vita þá hefur gengið verið í frjálsu falli alveg fram á þennan dag.

Spurningin er núna hvaða banki fer næst? Eðlilega spyr fólk sig því ekki er orð að marka þessa blessuð bankastjóra sem svo sannarlega staðfestist í Silfur Egils fyrir réttri viku. Gleymum heldur ekki orðum Geirs Haarde, þetta var enginn krísufundur bara svona eðlilegt spjall um daginn og veginn og vandamálin erlendis. Ef þetta er ekki krísa hvað er þá krísa? Eða er staðan orðin þannig að svona fundir eru bara orðið ákveðið norm og allir samdauna ástandinu.

Ein áleitin spurning sækir stöðugt að mér og lætur mig ekki í friði, hvað varð um stöðuga, stönduga og gríðarlega öfluga fjármálamarkaðinn sem átti að redda þjóðinni í niðurskurðarhamförum Hafró á þorskinum? Nú væri gott að fá svör.

Verum góð hvert við annað, við þörfnumst þess.

Góðar stundir.

Ríkið eignast 75% í Glitni