Þrýst á verðlækkanir

Lesið þessa frétt hér vel.  Tilv. í frétt "Þetta þýðir lægra verð, lengri greiðslufresti, minnkandi greiðslutryggingar, aukið birgðahald, aukinn geymslukostnað og aukinn fjármagnskostnað" Tilv. lýkur. Hvernig er hægt að finna það út að lægra verð þíði aukið birgðahald og aukinn geymslukostnað? Það er nú bara einfaldlega þannig að lægra verð þýðir aukin sala, minna birgðahald og styttri geymslutími.

Á það kannski ekki við þessi einfaldi og almenni gangur lífsins í viðskiptum hjá þessum græðgihönum í sjávarútvegi að lægra verð þýðir aukin sala og þar af leiðandi lítil sem engin birgðasöfnun? Ekki kemur það mér spánskt fyrir sjónir að staða sjávarútvegsins skuli vera í þeirri stöðu sem hann er í. Græðgin í eignarsöfnun á gervieign (kvótanum) hefur verið með þvílíkum eindæmum að það gat ekki komið að neinu öðru en endapunkti í vitleysunni. Víð skulum sleppa því að fara út í ruglið sem átt hefur sér stað í fiskvinnsluhúsunum, Það er efni í margar færslur. 

Hvernig ætla menn að útskýra það á heilbrigðan hátt að staðan skuli vera svona eftir allan þann uppgang sem átt hefur sér stað í veiðum og vinnslu. Eða er það staðreynd að sjálfbærnin, hagkvæmnin og arðsemin var bara falsað orðarugl á meðan aðgengi að lánsfé var nánast ótakmarkað? Í það minnsta styður skuldastaða sjávarútvegsins þá skýringu.

Stórtíðindi í vændum, Sjávarútvegsráðherra nær sér vart fyrir gleði og samstundis byrjaður að túlka hlutina sér og flokksbróður sínum hjá Líú í hag. Ég fer ekki ofan af því að sjávarútvegsstefna ESB er jafn handónýt og stefna Íslendinga. Eini munurinn er sá að í lögum er brottkast fyrirskipað innan ESB en á Íslandi er það lögbrot þótt nánast allir stundi það. Síðan er eftirlitið framkvæmt með bundið fyrir annað augað og hitt leitandi að næsta kaffibolla.

Ef brottkastið á Íslandsmiðum væri einungis upp á um það bil 7 milljarða værum við bara í þokkalegum málum miða við það sem er í gangi.

Verið góð hvert við annað nema Einar, hann á það ekki skilið.

Góðar stundir.

Sjö milljarðar króna í sjóinn