Hagfræðilegar falsanir......................

                                   Bloggað um fréttina: Í SAMRÆMI VIРMAT HAFRÓ.

Jóhann Sigurjónsson, forstjóri Hafrannsóknastofnunar, segir niðurstöður Hagfræðistofnunar Háskóla Íslands ekki koma sér á óvart. Hún sé í fullu samræmi við mat Hafrannsóknastofnunar. "Okkar tillögur ganga út frá því markmiði að nýta vaxtargetu stofnsins sem best og það er náttúrlega það sem Hagfræðistofnun skoðar einnig, þ.e.a.s. hvernig má nýta auðlindina með sem hagkvæmustum hætti. Þetta er í raun staðfesting á mikilvægi þess að stofninn sé nýttur með skynsamlegum hætti í þeirri stöðu sem hann er í núna," segir Jóhann.




Það er lítið annað um þetta að segja. Ég hvet menn til að lesa þetta.

           BLEKKINGAR OG FALSANIR HAFRANNSÓKNARSTOFNUNAR.


"BESTI gagnrýnandi Hafrannsóknastofnunar fyrr og síðar er án efa Ásgeir heitinn Jakobsson rithöfundur. Þeir sem hafa áhuga á að kynna sér skrif hans um reynslu af ráðgjöf Hafrannsóknastofnunar frá 1970-1995 ættu að verða sér úti um bókina "Fiskileysisguðinn" eftir son Ásgeirs, Jakob Ásgeirsson.

Ásgeir heitinn var búinn að sjá að ekki var allt með felldu í ráðgjöfinni strax árið 1975, og að ekkert væri hugað að fæðu í ráðgjöfinni.

Nýjustu blekkingar stofnunarinnar eru enn "að ekki hafi verið farið að tillögum stofnunarinnar". Eins og Ásgeir heitinn rakti var fylgnin við tillögurnar 85% á 25 ára "afmæli" blekkinganna frá 1971-1996 (Grein: Fiskileysisguðinn, gagnasafn Mbl., 1996). Ásgeir líkti þessu við það að sjúklingi hefðu verið gefin 85 meðalaglös af lyfi við tilteknum sjúkdómi og sjúklingurinn væri að tærast upp af meðalagjöfinni, en þá kæmi læknirinn og heimtaði að meðalagjöfin væri aukin í 100 glös!

Á árunum 1995-2005 var enn strangar farið eftir "meðalagjöfinni" og nákvæmlega var farið 94,5% eftir tillögum stofnunarinnar.

5,5% frávik í veiðiráðgjöf – samtals 126 þúsund tonn á 10 árum (12.600 tonn á ári) – telst að fara nánast 100% eftir ráðgjöfinni – tölfræðilega séð.

Á þessu síðasta tímabili, 1995-2005, felast mistök ráðgjafa enn og aftur í því að beita FALSKRI fráviksmælingu árlega – sem stenst ekki líffræðilega og stenst ekki grundvallarreglur í löggiltri endurskoðun um skráningu magnmælinga.

Í stað villunnar "árlegs endurmats" þarf Hafrannsóknastofnun að láta gera nýjan gagnagrunn – og skrá árlegt frávik frá áætlun í hækkuðum dánarstuðli þorsks.

Dánarstuðull er áætlaður 18% árlega, hvort svo sem mikil fæða er í hafinu – eða fæðuskortur! Slíkan fasta má einungis nota í áætlun – en alls ekki í árlegu fráviksmati eins og gert er. Raundánarstuðull verður aldrei þessi sömu 18% – eftir áætlun – því breytilegar líffræðilegar aðstæður í hafinu eru sá óvissuþáttur sem glímt er við.

Áður mældar stofnstærðir fyrri ára eru bókaðar óbreytanlegar stærðir samkvæmt grundvallarreglum í löggiltri endurskoðun. Breytingar á slíkum skráningum teljast falsanir í löggiltri endurskoðun um skráningu magnmælinga.

Þarna liggur villa Hafrannsóknastofnunar – í röngu fráviksmati árlega með stærðfræðilegri ágiskun – í stað þess að reikna út raundánarstuðul þorsks fyrir liðið ár.

Uppsöfnuð villa sl. 10 ár er því mismunur á "upphaflega mældri stofnstærð" og "endurmetinni stofnstærð" í gögnum Hafrannsóknastofnunar sl. 10 ár, þ.e. 1995-2005.

Út frá gögnum (hafro.is) geta allir reiknað þessa villu sem lokið hafa grunnskólaprófi og nenna að skoða þetta. Síðustu 10 ár hefur eldri stofnstærðarmælingum verið breytt (þær falsaðar) í svokallað "ofmat" (týndur þorskur) – samtals 776 þúsund tonn á 10 árum, eða 77.600 tonn árlega að meðaltali.

Ráðgjafar stofnunarinnar voga sér svo að fullyrða endurtekið að ef við hefðum ekki veitt þessi 5,5% umfram ráðgjöf árlega (12.600 tonn árlega) þá hefðu þessi 776 þúsund tonn (77.600 tonn árlega) ekki "týnst" úr gögnum stofnunarinnar!!

Fyrr má nú vera klár í rökstuðningi! Ráðgjafar hafa týnt rúmlega sexföldu því magni af þorski sem þeir telja svo vera aðalatriði málsins.

Aflatapið er sem sagt 77.600 tonn árlega í 10 ár – að verðmæti um 250 milljarðar!

Náttúrulegur dánarstuðull virðist hafa hækkað úr áætluðum 18% árlega í um 28% árlega, samkvæmt gögnum ráðgjafa, sem er þá hækkun um 56% á dánarstuðli – miðað við þau 18% sem ráðgjafar áætluðu.

En hvers vegna hækkaði dánarstuðullinn – svo þorskstofninn rýrnaði um þessi 776 þúsund tonn í stað þess að "byggjast upp"? Líklegasta skýringin er fæðuskortur. Minnkandi vaxtarhraði ungþorsks staðfestir þessa skýringu.

Endurvinna þarf gagnagrunninn frá 1970 og reikna út árlegan raundánarstuðul í þorskstofninum í staðinn fyrir fölsunina "árlegt endurmat".

Þegar búið er að reikna út nýjan gagnagrunn – með raundánarstuðli – getum við haldið áfram að rökræða um hvað veiða skuli mikinn þorsk á næsta ári"

(Heimildir: gögn Hafrannsóknastofnunar.)

Höfundur er áhugamaður um auknar þorskveiðar.


     Upplýsingar, Netgrein Kristins Péturssonar birt á mbl.is í dag.

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 27.6.2007 kl. 21:49]

Það ætti að heiðra Kristinn Pétursson. Menn hafa verið heiðraðir fyrir minna.

[Hallgrímur Guðmundsson, 27.6.2007 kl. 22:51]

Já hengja nokkur tonn af Fálkaorðum á kallinn