Hafi einhver efast

þá er þetta endanlega klárt núna. Með þessum dómi er það undirstrikað að úthlutun aflaheimilda myndar ekki eignarrétt.

Hvernig stendur á því að menn hafa fengið að veðsetja upp í rjáfur það sem þeir eiga ekki?

Hverslag andskotans mannleysur eru þessir ráðamenn? það á að innkalla allar aflaheimildir strax og gera dæmið upp.

Ef menn halda að það sé hægt að bíða með það þá eru þeir hinir sömu á hræðilegum villigötum og hætta á því að við missum þetta út úr höndunum er ekki þess virði að bíða og sjá til eins og venjan hefur verið. Þetta sér Íslenska fyrirbrygði að láta allt leika á reiðanum og bíða er ekki boðlegt, um of mikla hagsmuni er að ræða í þessu tilfelli.

Af hverju segi ég þetta? Í stuttu mál skal ég útskýra þetta.

Þegar erlendir kröfuhafar á lánasúpunni sem sjávarútvegurinn er í komast að því að þeir hafa verið sviknir með veðsvikum þá verður andskotinn laus, hafi einhverjum dottið það til hugar að við komumst upp með það þá tel ég að vandséð verði leiðin til að bjarga viðkomandi.

Nú mega menn gjöra svo vel og setjast niður og skoða í fúlustu alvöru hvernig dæmið verður gert upp, hér dugar ekkert fum og sirka eitthvað svona eða hinsegin. Veðsvik er stóralvarlegur hlutur og það hlýtur að vera farið að fara um þá sem ábyrgð bera á þessu og þeir eru þó nokkrir í ýmsum stéttum og stöllum þjóðfélagsins þá þarf ekki að telja upp hér. Þeir verða dregnir út úr fylgsnum sínum áður en yfir líkur.

Góðar stundir.

 

Fær ekki bætur vegna kvótakerfisins

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 13.2.2009 kl. 16:44]

Kveðja norður.

[Aðalsteinn Bjarnason, 13.2.2009 kl. 17:29]

Sæll Hallgrímur, ég sé nú ekkert í þessari frétt sem rökstyður það að kvóti sé ekki eign.

[Hallgrímur Guðmundsson, 13.2.2009 kl. 19:59]

Sæll Aðalsteinn rifjum þetta aðeins upp og þetta er ekki uppá punt, förum í lögin um stjórn fiskveiða.

I. kafli. Almenn ákvæði.
1. gr. Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessara er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstakra aðila yfir veiðiheimildum.

Förum svo í lokasetninguna á þessari frétt.

"Hefur útgerðarmaðurinn ekki sýnt fram á að með þessu hafi sérstaklega verið brotið gegn rétti hans til atvinnu samkvæmt stjórnarskrá eða gagnvart eignarréttarákvæði hennar en úthlutun veiðiheimilda myndar ekki eignarrétt"

Ég hvorki samdi lögin eða felldi þennan dóm, þetta er kristalskýrt og um þetta er ekki hægt að deila.

Svo er bara að sjá hvernig menn ætla sér að leysa þetta mál sem ég talaði um, um það verður sjálfsagt deilt en á því verður að taka hvort sem mönnum líkar það eða ekki. Ég hef margoft tjáð mig um þetta og oftar en ekki fengið bágt fyrir, sem betur fer þá stendur maður á hliðarlínunni og tók ekki þátt í þessu brjálæði.

Ég tek það fram að ég vorkenni mörgum sem létu plata sig út í þessa dellu en eins og gerist og gengur þá er sumum ekki vorkunn. Á þá við hugmyndasmiðina sem margir hverjir eru sokknir upp fyrir axlir í skuldasúpunni, ég bara einfaldlega get ekki fundið til með þeim þú bara fyrirgefur.

Takk Ásdís, með bestu kveðjum suður yfir heiðar.

[Aðalsteinn Bjarnason, 14.2.2009 kl. 08:51]

Sæll aftur, ég held einmitt að þetta ákvæði í fiskveiðistjórnunarlögunum sem þú vitnar í, sé ágætt fyrir ríkið til þess að fyrra það bótarétti gagnvart mönnum sem telja sig ekki hafa fengið nógu mikinn kvóta úthlutaðan eins og í þessu tilfelli.

1. grein laganna, sem þú vitnar í, var sett inn í lögin 5 árum eftir að kvótakerfið var sett á. Samkvæmt áliti fræðimanna þá er þessi grein merkingarlítil. Íslenska þjóðin er t.d. ekki lögaðili og getur ekki átt neitt.

Það hafa verið stunduð viðskipti með kvóta í 25 ár. Þessi viðskipti eru lögleg þar sem frjálst framsal er heimilt samkvæmt lögunum. 85% af kvótanum hefur skipt um hendur í þessum viðskiptum. Það er alveg á hreinu að ef menn kaupa eitthvað á löglegan hátt, þá er eignin sem keyptir er varin af eignarréttarákvæði stjórnarskrár.

Þar með er ljóst að ríkið getur ekki tekið kvótann af núverandi handhöfum bótalaust.

Ég vil benda á að það hefur fallið hæstaréttardómur þar sem staðfest var heimild útgerða til veðsetningar veiðiheimilda.

En ég er sammála því að verðmyndun á kvóta er búin að vera alveg  út úr korti síðastliðin ár og skuldsetningin í samræmi við það. Það verða ýmsir að fá að súpa seyðið af því.

Má ég spyrja? Hvernig vilt þú að ríkið "geri dæmið upp" þegar það er búið að innkalla allar veiðiheimildir?

[Víðir Benediktsson, 14.2.2009 kl. 23:47]

Þetta er rétt að því marki að vissulega kvótanum ekki úthlutað til eignar en ríkið  gaf á sínum tíma veðleyfi út á aflaheimildir og það voru mistök sem ekki er séð fyrir endann á ennþá. Það er rétt hjá Aðalsteini að kvótinn verður ekki kallaður inn bótalaust en það verður samt að gera það þó það kosti eitthvað og stokka upp á nýtt. Réttlætið verður að sigra.

[Hallgrímur Guðmundsson, 15.2.2009 kl. 08:23]

Aðalsteinn lestu það sem kom fram hér, þá færðu skýringu á 1. grein laganna um stjórn fiskveiða.

Uppgjörið er svo annar partur af málinu og algerlega óháður lögunum um stjórn fiskveiða. Það sem ég er fyrst og fremst að vitna í er það sem er litað og undirstrikað í lögunum í færslunni.

Þessi lög eru ekki upp á punt Aðalsteinn og hreint með ólíkindum þegar einhverjum dettur það til hugar, en það er annað mál sjáðu til. Tölum svo saman þegar þú ert búinn að lesa þig til.

[Aðalsteinn Bjarnason, 15.2.2009 kl. 14:29]

Víðir, hvaða réttlæti er í því að taka kvótann af núverandi handhöfum? Telur þú þig vera að ná þér niður á "kvótagreifunum" með því? Synir Alla ríka eru farnir með milljarðana sína til London, eftir stendur Eskja, stórskuldugt fyrirtæki og reynir að þrauka. Næst fram eitthvað réttlæti með því að taka allan kvóta af Eskju í dag? Hinir sönnu kvótagreifar eru allir farnir úr greininni og það næst ekkert til þeirra þó kvótakerfið sé stokkað upp.

Halli, þú þarft ekkert að útskýra þessa grein fyrir mér. Ég þekki hana ósköp vel. Hún er búin að vera þarna í 20 ár. Þó þessi grein sé góð og gild, þá er hún ekki hafin yfir stjórnarskrána.

Mér finnst svo alveg vanta í ykkar málflutning raunhæfar tillögur um það sem á að koma í staðinn fyrir núverandi kvótakerfi.

[Hallgrímur Guðmundsson, 15.2.2009 kl. 22:25]

Sæll Aðalsteinn, það er alveg magnað eins og þú virðist vera ágætlega upplýstur að þú skulir halda því fram að ég hafi ekki komið fram með raunhæfar tillögur sem gætu komið í staðinn fyrir núverandi óskapnað (kvótakerfið)

Viltu aðeins útskýra fyrir mér hvað þú ert að blanda stjórnarkránni inn í þetta mál, ég skil þetta þannig að það sem aldrei var úthlutað sem eign getur aldrei orðið stjórnarskrárvarin eign ef þú ert að tala um kvótann með þessari tilvitnun í stjórnarskrá. 

Þær tillögur sem ég og fleiri höfum lagt fram koma hér fyrir neðan, þú getur svo sagt þitt álit á þeim eftir lesturinn.

TILLÖGUR

1.      Strandveiðibátar

Grunnhugmynd okkar er sú að krókaaflamarkskerfið verði afnumið í þeirri mynd sem það er, en  nýtt, einfaldara, opnara og hagkvæmara kerfi verði tekið upp. Kerfið gæti heitið Strandveiðibátar og lyti að bátum undir 13 metrum að mestu lengd.

Strandveiðibátum verði úthlutað 110 sóknardögum á hverju fiskveiðiári.

 

2.      Löndun á almennan markað

Strandveiðibátum verði gert skylt að landa öllum afla á löggildan fiskmarkað í viðkomandi löndunarhöfn ( Þar sem því verður við komið ). Hagkvæmnin sem í þessu felst er ljós, af tveimur megin ástæðum. Í fyrsta lagi ber skipstjórum að tryggja áhöfn sinnar vegna, að besta mögulega verð fáist fyrir aflann. Í öðru lagi sætu þá fiskvinnslur landsins við sama borð sem er nauðsynlegt fyrir byggðir landsins.

 

Tillögur um nánari útfærslu:

1.  Handfærabátar.

Bátar sem róa með handfæri sæti þeim mörkum að það megi ekki nota fleiri en fjórar handfærarúllur.

2.  Línubátar.

1.      Bátar sem róa með línu sæti þeim mörkum að mega ekki róa með fleiri línur en sem nemur 14.000 krókum.

2. Ekki verði heimilt að hafa handfærarúllur um borð þegar stundaðar eru línuveiðar.

3.      Ekki verði heimilt að taka línu um borð þegar handfæraveiðar eru stundaðar.

Veiðileyfi.

1.  Veiðileyfi verði eingöngu gefin út á nafn og kennitölu einstaklings en aldrei á lögaðila eða nafn og skr-nr, strandveiðibáts.

2.  Einstaklingur sem sækir um leyfi til strand-veiða þarf að hafa verði  lögskráður um borð í íslenskt fiskiskip í það minnsta samtals 36 mánuði, eða sanni svo ekki verði um villst að viðkomandi hafi starfað þennan tíma á smábátum, einnig þarf sá sem sækir um og fær úthlutað veiðileyfi að hafa fullgild skipstjórnarréttindi á viðkomandi flokk báta.

3.  Strand-veiðileyfi verði alltaf eign viðkomandi einstaklings og er aldrei veðsetjanlegt né framseljanlegt.

4.  Verði bú einstaklings tekið til gjaldþrotaskipta eða sæti hann annarskonar fjárskiptum td, vegna hjúskaparslita eða lögskilnaðar þá geti það aldrei skert rétt hans sem í strandveiði-leyfinu er fólginn. Hver sá einstaklingur sem fær úthlutað veiðileyfi virkjar síðan leyfið á viðkomandi bát sem hann síðan kemur til með að starfa á.

Lögskráning strandveiðibáta:

Krafist verði lögskráningar á strandveiðibáta.

Brot á lögum:

Þeir sem fundnir eru sekir um brot á lögum um strandveiðibáta verði, sviptir veiðileyfi sínu það árið.

 

Tillögur að bættri umgengni um sjávarauðlindina og nytjastofna

í aflamarkskerfinu:

Það kerfi sem hér hefur verið kynnt felur það í sér að lýkur á slæmri umgengni við auðlindina minnka til muna. Brottkast verður t.a.m. ekki lengur freisting til að falla í.  Þó leggjum við eftirfarandi tillögur fram, til aukinnar verndunar auðlindarinnar, og til að tryggja betur að allur afli komi að landi.

1.      5% reglan um Hafró afla verði 10%

2.      10% reglan um undirmálsfisk verði 20%

3.      Sýktur fiskur svo sem ormafiskur, horaður fiskur, eða fiskur sem hefur orðið fyrir skemmdum af öðrum orsökum verði ekki dreginn frá kvóta nema sem nemur 10%

 

Tillögur um hvernig afnema megi krókaaflamarkskerfið:

Ljóst er að vandkvæðum er bundið að stokka krókaaflamarkskerfið upp og taka upp nýtt kerfi.

Þá leggjum við til eftirfarandi.

1.      Farin verði svokölluð fyrningarleið. Þá verði gefin að hámarki 10 ár til fyrningar. Þeir sem fyrningarleiðina veldu ákvæðu til dæmis 10% fyrningu árlega og fengju þá úthlutað dögum jafnhliða fyrningu.

Í framtíðinni verði tvö kerfi:

Strandveiðibátar, Aflamarkskerfi.

Strandgæsla:

Fiskistofa verði lögð niður og sameinist Landhelgisgæslunni og heitir eftir það Strandgæslan. Strandgæslumenn sinni eftirliti í höfnum landsins samhliða vigtun sjávarafla. Strandgæslan sinnir eftirliti sem áður á sjó. Með þessum aðgerðum teljum við að spara mætti gríðarlegt fjármagn sem skilaði sér í margfalt öflugra og betra eftirliti. 

[Aðalsteinn Bjarnason, 16.2.2009 kl. 11:16]

Halli, það er alveg sama hvaða vitiborinn lögfræðing þú spyrð um þetta, svarið yrði alltaf það sama. Kvóti sem er búinn að ganga kaupum og sölum milli aðila áratugum saman verður ekki tekinn bótalaust, þrátt fyrir 1. grein fiskveiðistjórnunarlaganna. Eignarréttarákvæði stjórnarskrárinnar verndar menn gegn eignaupptöku ríkisins.

Varðandi þessar tillögur sem þú viðrar þá falla þær undir það sem ég kalla óraunhæft. Lagt er til að smærri bátar fari í sóknarkerfi. Eins og þú kannski veist þá var þetta reynt hér á landi og það endaði með því að þeir sem voru eftir í því kerfi grátbáðu stjórnvöld um að leggja það niður. Þetta kerfi þótti ómanneskjulegt og stofna lífi og limum sjómanna í hættu.

Í tillögunum er lagt til að bátar undir 13 metrum  fái úthlutuðum 115 dögum. Þegar sóknardagakerfið var tekið upp á sínum tíma 1996 þá voru sóknardagarnir 84. Það varð allt brjálað. Mönnum þótti þetta svo fáir dagar. En veistu hvað það voru margir bátar sem kláruðu dagana sína það ár? það voru 4 bátar, og ég átti einn þeirra. Árið eftir var dögunum fækkað niður í 40. Samt kláruðu ekki allir dagana sína. Þriðja árið varð að fækka dögunum í 20. Þá fóru ýmsir að stunda það að færa fisk á milli aflamarksbáta og sóknarbáta. Það kom upp alveg gríðarlegt panik hjá mönnum að misnota ekki dagana, ef það gerði haugabrælu á miðjum degi þá þíddi ekkert að fara í land. Þetta skapaði lífshættu. Menn réðust í fjárfestingu til að gera bátana afkastameiri. Gamlir lélegir sóknarbátar voru keyptir og smíðaðir upp úr þeim ofur-smábátar. Þetta varð til þess að þrátt fyrir fækkun daga þá minnkaði aflinn ekki. Offjárfesting og sóun fjármuna er fylgifiskur sóknarstýringar. Af tvennu illu þá er aflamarkskerfi skárra.

Svo er svolítið undarlegt í þessum tillögum, að þegar búið er að gera tillögu um að allir fái 115 daga úthlutaða (einstaklingar, ekki bátar), þá koma aðrar tillögur um það hvernig eigi að afnema krókaaflamarkskerfið. Til hvers þarf að fyrna það á 10 árum ef allir fá 115 sóknardaga? Eiga dagarnir ekki að koma í staðin fyrir aflamarkskerfið? Á að reka bæði kerfin samhliða? Hvað með afganginn af flotanum, (togarana, nótaskipin) á hann að fá 115 sóknardaga líka? Nú er engin takmörkun á stærð flotans, fá þá bara allir sem vilja 115 daga úthlutaða? Það myndi hver einasti Íslendingur sækja um.

Þetta er ekki alveg raunhæft Halli.

[Hallgrímur Guðmundsson, 16.2.2009 kl. 11:40]

Það er þín skoðun Aðalsteinn ég hef aðra skoðun á þessu. Það væri reyndar hreint með ólíkindum ef allir væru sammála, þarna eru komnar fram tillögur sem að sjálfsögðu má svo ræða hvernig verða útfærðar í smáatriðum. Lestu þetta með opið fyrir öll skilningarvit og veltu þessu svo aðeins fyrir þér.

Það eru atriði í þessu sem taka yfir hluta af því sem þú gagnrýnir, svo sem stjórnlaus stækkun á flotanum.

[Aðalsteinn Bjarnason, 16.2.2009 kl. 13:02]

Já, það er eitt sem við getum verið alveg sammála um, það verða alltaf skiptar skoðanir um þetta, alveg sama hvaða fyrirkomulag verður á veiðunum.

Ég þekki sóknarkerfi af eigin raun og veit því hvaða gallar fylgja slíku kerfi. Ég veit líka að ef vilji er fyrir því að taka upp slíkt kerfi þá þarf það að ná yfir allan flotann, ekki bara ákveðinn hluta hans.

Ég veit líka að við munum ekki upplifa annað ár án banaslysa á sjó, ef við tökum upp dagakerfi.