Kaupþing tapar á þorski.

Svona byrjar frétt á vísi.is

Fyrsta tilraunin til að rækta lífrænan þorsk er fyrir bí eftir að fyrirtækið No Catch á Hjaltlandseyjum varð gjaldþrota. Dótturfélag Kaupþings fjármagnaði verkefnið að hluta og tapaði rúmum tveimur milljörðum króna á því.

Miklar vonir voru bundnar við verkefnið en No Catch var fyrsta lífræna þorskeldið sem hleypt var af stokkunum. Tilraunin var svar umhverfisverndarsinna gegn ofveiði á þorski sem sögðu að þorskeldið markaði vatnaskil í sjálfbærum sjávarútvegi. Tilvitnun í fréttina lýkur.

Fróðlegt væri að fá upplýsinga um tap Kaupþings á því tilraunarverkefni sem ég kalla kvótakerfið, einnig væri fróðlegt að fá upplýsinga um hversu margir hafa verið rúnir inn að skinni, gjaldþrota, eignarlausir og gengið í gegnum skelfilega fjölskylduharmleiki svo ekki sé talað um byggðarröskun eftir þetta tilraunarkerfi sem virðist eiga sér orðið frekar fáa aðdáendur.

Þó eru þeir til og svo merkilegt sem það nú er þá tengjast þeir oftar en ekki blindri stefnu íhaldsins í mannréttindabrotum. Málflutningi sínum ljúka þeir yfirleitt með þeim orðum að þeir hafi enga samúð með þeim sem er verið að brjóta mannréttindi á, þeir hafi einfaldlega komið sér í þetta sjálfir. Það er þó hægt að virða þeim það til viðlits að þeir eru þó hreinskilnir um það hvað þeir styðja.            Svona svipað og Hitler á sínum tíma, hann var hreinskilinn með afbrygðum og skaut þá sem honum þóknaðist ekki.

Það verður ekki sagt um gang mála á Íslandi, brotaþolendur mannréttinda eru hnepptir í lífstíðar þrælkun og pólitískt fangelsi. Setjum þessi brot upp á einfalda hátt sem er auðskilinn flestum læsum þegnum þessa lands.

 Mannréttindabrot samkvæmt úrskurði mannréttindanefndar Sameinuðu Þjóðanna  má reyna að skýra  með dæmi.

 Með tilvísun í dóminn – hefur tiltekinn hópur íslenskra ríkisborgara verið sviptur tilteknum borgaralegum réttindum. 
Eftir að úrskurðurinn kom hafa nokkrir aðilar talað eins og ekkert þurfi að gera í málinu. 

En ef þessir aðilar hefðu verði settir í fangelsi og þannig sviptir frelsi þá væru samt enn til staðar aðilar hérlendir sem fyndist eðlileg, þrátt fyrir úrskurð MSÞ að þessir aðilar yrði læsti inni áfram.....
A    

“Það má eiginlega segja vegna þeirra mannréttindabrota sem hafa viðgengist hér á landi í skjóli kvótakerfisins undanfarin ár, að þeir sem grófast hefur verið brotið á séu eiginlega einskonar “pólitískir fangar” stjórnkerfis fiskveiða.”

B

“Okkur skipstjórnarmönnum er auðvitað gróflega misboðið í flestu tilfellum sem fagmönnum á okkar sviði, þegar við erum sendir eins og krakkar út í búð með “innkaupalista” næstu veiðiferðar, eins og fiskveiðar séu bara að dýfa veiðarfærinu, til að “raða í körfuna” og ef það kemur afli upp í veiðarfærinu sem ekki er á innkaupalistanum er okkur oft uppálalagt að henda því sem ekki er á listanum í hafið aftur....””

Aðalspurningin er :

Stafar almannaheill á Íslandi einhver ógnun af því ef takmarkaður fjöldi ríkisborgara með skipstjórnarréttindi fá þau réttindi sem þeim ber samkvæmt úrskurði MSÞ.?

Góðar stundir. 

 

Athugasemdir

[Guðrún María Óskarsdóttir., 21.4.2008 kl. 01:58]

Sæll Hallgrímur.

Góður pistill.

Það er alveg rétt að ákveðinn hópur þegnanna hefur verið fjötraður og honum meinaður aðgangur að fiskimiðunum með stjórnvaldsaðgerðum, þegna sem eru sjómenn um land allt.

Þessi aðferðafræði aldarhvarf aftur í timann nú undir formerkjum heimskulegrar hagræðingar sem enginn er þegar menn taka til við að reikna dæmið á enda.

kv.gmaria.